ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ព្រោះ​ហេតុ​ដូចម្តេច​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ព្រោះថា​សំពៀតស្បែក​ខ្លាត្រី​នេះ​ ​ដែល​បុគ្គល​ដំ​ច្របាច់​ ​សម្លាប់​ឲ្យ​ទន់​ដូចជា​សំឡី​ ​មិន​មាន​សំឡេង​ស្រួយ​ ​មិន​មាន​សំឡេង​ណែន​ ​សំពៀតស្បែក​ខ្លាត្រី​នោះ​ ​បុគ្គល​មិន​ងាយ​នឹង​គោះ​ឲ្យ​មានសម្លេង​ស្រួយ​ ​ឲ្យ​មានសម្លេង​ណែន​ ​ដោយ​ឈើ​ ​ឬ​អំបែង​ក្បឿង​បាន​ឡើង​ ​ក៏​ឯ​បុរស​នោះ​ ​គ្រាន់តែ​បាន​ចំណែក​សេចក្តី​លំបាក​កាយ​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​ប៉ុណ្ណោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​នេះ​មាន​ឧបមា​ដូចម្តេច​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ដូច​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​កាល​និយាយចំ​ពោះ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គប្បី​និយាយ​ដោយ​គន្លង​នៃ​ពាក្យ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​គន្លង​នៃ​ពាក្យ​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​មាន៥ប្រការ​គឺ​ ​និយាយ​ក្នុង​កាលគួរ​ ​ឬកាល​មិន​គួរ១​ ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យពិត​ ​ឬពាក្យ​មិន​ពិត១​ ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យ​ល្អ​ ​ឬពាក្យ​អាក្រក់១​ ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យ​ប្រកបដោយ​ប្រយោជន៍​ ​ឬមិន​ប្រកបដោយ​ប្រយោជន៍១​ ​និយាយ​ដោយ​ពាក្យ​ប្រកបដោយ​មេត្តាចិត្ត​ ​ឬ​ប្រកបដោយ​ទោសចិត្ត១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​កាល​និយាយ​ ​គប្បី​និយាយ​ក្នុង​កាលគួរ​ ​ឬកាល​មិន​គួរ​ខ្លះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​កាល​និយាយ​ ​គប្បី​និយាយ​ដោយ​ពាក្យពិត​ ​ឬពាក្យ​មិន​ពិត​ខ្លះ​
ថយ | ទំព័រទី ២២ | បន្ទាប់
ID: 636822513324377350
ទៅកាន់ទំព័រ៖