ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ត្រូវហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​ ​មិន​គប្បី​កើតឡើង​ ​ដល់​បុគ្គល​អាស្រ័យ​នូវ​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​ណា​ ​សូម្បី​តថាគត​ ​ក៏​មិនឃើញ​នូវ​ទិដ្ឋិ​និស្ស័យ​នោះ​ដែរ​។​
 [​២២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ខ្លួន​មាន​ហើយ​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ថា​ ​នេះ​ជា​បរិក្ខារ​ ​របស់​ខ្លួន​អញ​ដូច្នេះ​ ​មាន​ឬទេ​។​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​បរិក្ខារ​របស់​ខ្លួន​មាន​ហើយ​ ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ថា​ ​នេះ​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ដូច្នេះ​ ​មាន​ដែរ​ឬទេ​។​ ​ព្រះករុណា​ព្រះអង្គ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ខ្លួន​ក្តី​ ​បរិក្ខារ​ ​របស់​ខ្លួន​ក្តី​ ​ដែល​បុគ្គល​មិនបាន​ដោយពិត​ ​ដោយ​ឋិតថេរ​ ​ហេតុ​ជាទី​តាំង​នៃ​ទិដ្ឋិ​ណា​ថា​ ​នោះ​ជា​សត្វលោក​ ​នោះ​ជា​ខ្លួន​ ​អាត្មាអញ​នោះ​ ​ទៅ​ក្នុង​បរលោក​នឹងជា​បុគ្គល​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ ​មិន​ប្រែប្រួល​ ​និង​ឋិតនៅ​ដូចជា​សស្ស​តិ​វត្ថុ​ដូច្នោះឯង​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ ​ជា​ពាល​ធម៌​បរិបូណ៌​ទាំងអស់​ ​មាន​ពិត​ ​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ថ្វី​ក៏​មិន​មាន​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ពាល​ធម៌​មាន​បរិបូណ៌​ទាំងអស់​ ​ពិតមែន​។​
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636822522729845312
ទៅកាន់ទំព័រ៖