ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ចំណែកខាង​ញាណទស្សនៈ​ ​របស់​តថាគត​ ​ក៏​កើតឡើង​ថា​ ​អាឡារតាបស​កាលាម​គោត្រ​ ​ធ្វើ​កាលកិរិយា៧ថ្ងៃហើយ​មែន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាឡារតាបស​កាលាម​គោត្រ​នេះ​ ​ជា​បុគ្គល​មាន​សេចក្តី​វិនាស​ធំ​ ​ព្រោះថា​ ​បើ​គាត់​បាន​ស្តាប់ធម៌​នេះ​ ​សមជា​ត្រាស់​ដឹង​មួយរំពេច​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សំដែងធម៌​ ​ដល់​អ្នកណា​ជាមុន​អេះ​ ​អ្នកណា​នឹង​ត្រាស់​ដឹង​ធម៌​នេះ​ ​ឆាប់​រហ័យ​បាន​អេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ថា​ ​ឧទ្ទ​ក​តាបស​រាម​បុត្រ​នេះឯង​ ​ជា​បណ្ឌិត​ ​ជា​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​មាន​ធូលី​តិច​ ​ក្នុង​ភ្នែក​ស្រាប់​មក​យូរហើយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរ​តថាគត​ ​សំដែងធម៌​ប្រោស​ឧទ្ទ​ក​តាបស​រាម​បុត្រ​ជាមុន​ចុះ​ ​តាបស​នោះ​ ​នឹង​ត្រាស់​ដឹង​ធម៌​នេះ​ ​ឆាប់​រហ័យ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ ​មាន​ទេវតា​អង្គ​មួយ​ ​ចូល​មករ​កត​ថា​គត​ ​ហើយ​និយាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ឧទ្ទ​ក​តាបស​រាម​បុត្រ​ ​ធ្វើ​កាលកិរិយា​ ​អំពី​ពេល​ពាក់កណ្តាល​អធ្រាត្រ​ហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥២ | បន្ទាប់
ID: 636822553046359317
ទៅកាន់ទំព័រ៖