ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

 [​៧០​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដូចជា​ព្រាន​ដំរី​ ​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃ​ដំរី​ ​ព្រាន​ដំរី​នោះ​ ​បានឃើញ​ស្នាមជើង​ដំរី​ដ៏​ធំ​ ​ក្នុង​ព្រៃ​ដំរី​ ​វែង​ដោយ​បណ្តោយ​ផង​ ​ធំ​ដោយ​ទទឹង​ផង​ ​ព្រាន​ដំរី​ ​ដែល​ឈ្លាស​ ​ក៏​មិនទាន់​ចូលចិត្ត​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ដំរី​ធំ​មែន​ ​ដូច្នេះ​នៅឡើយ​។​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះថា​ក្នុង​ព្រៃ​ដំរី​ ​រមែង​មាន​មេ​ដំរី​ទាំងឡាយ​ ​មានខ្លួន​ខ្លី​ ​តែ​មានស្នាម​ជើង​ធំ​ ​ស្នាមជើង​នេះ​ ​ជា​ស្នាមជើង​មេ​ដំរី​ទាំងនោះ​។​ ​ព្រាន​ដំរី​នោះ​ ​ក៏​ទៅតាម​ស្នាមជើង​នោះ​ ​លុះ​ទៅតាម​ស្នាមជើង​នោះ​ហើយ​ ​ក៏​ឃើញ​ស្នាមជើង​ដំរី​ធំ​ ​ក្នុង​ព្រៃ​ដំរី​ ​វែង​ដោយ​បណ្តោយ​ផង​ ​ធំ​ដោយ​ទទឹង​ផង​ ​មាន​ទី​ត្រដុស​ដ៏​ខ្ពស់​ផង​ ​ព្រាន​ដំរី​ដែល​ឈ្លាស​មិនទាន់​ចូលចិត្ត​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ដំរី​ធំ​ណាស់​ ​ដូច្នេះ​នៅឡើយ​។​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះថា​ក្នុង​ព្រៃ​ដំរី​ ​រមែង​មាន​មេ​ដំរី​ទាំងឡាយ​ ​ឈ្មោះ​ ​ឧច្ចា​កឡា​រិកា​(​១​)​ ​មានស្នាម​ជើង​ធំ​ ​ស្នាមជើង​នេះ​ ​ជា​ស្នាមជើង​មេ​ដំរី​ទាំងនោះ​។​ ​ព្រាន​ដំរី​នោះ​ ​ក៏​ដើរទៅ​តាម​ស្នាមជើង​នោះ​ ​
​(​១​)​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ឧច្ចា​កឡា​រិកា​ ​នេះ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​មេ​ដំរី​ ​ដែល​មាន​ជើង​ខ្ពស់​ដូចជា​ឈើច្រត់​ ​ទាំង​មាន​ធ្មេញ​រង្វើល​ ​ព្រោះ​មេ​ដំរី​នោះ​ ​មាន​ធ្មេញ​មួយ​ខ្ពស់​ឡើង​ ​ធ្មេញ​មួយ​ទាប​ចុះ​ ​ធ្មេញ​ទាំង២​ ​នោះ​ ​ឃ្លាត​ចេញពី​គ្នា​ ​គឺ​មិន​ជិត​គ្នា​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636822562376792988
ទៅកាន់ទំព័រ៖