ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​កុសល​ ​ក៏​មិនទាន់​តាំងនៅ​នឹង​បាន​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​មាន​អាយុ​ ​ដូច​ស្រី​ជា​កូ​នប្រ​សារ​ ​ឃើញ​ឪពុកក្មេក​ហើយ​ ​ក៏​តក់ស្លុត​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ព្រួយបារម្ភ​ ​ដូចម្តេច​មិញ​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​មាន​អាយុ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​រឭក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះធម៌​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះសង្ឃ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឧបេក្ខា​ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​កុសល​ ​ក៏​មិន​តាំងនៅ​នឹង​បាន​ ​ដូច្នោះឯង​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ក៏​តក់ស្លុត​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សង្វេគ​ ​ដោយហេតុ​នោះ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​មនុស្ស​ឥត​លាភ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​អាត្មាអញ​ ​ជា​មនុស្ស​ឆ្នែង​លាភ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​អត្តភាព​ជា​មនុស្ស​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាន​ដោយ​ងាយ​ទេ​ ​ត្រង់​ដែល​អាត្មាអញ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះធម៌​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះសង្ឃ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឧបេក្ខា​ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​កុសល​ ​ក៏​មិនទាន់​តាំងនៅ​មាំ​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​មាន​អាយុ​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះពុទ្ធ​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះធម៌​យ៉ាងនេះ​ ​រឭក​នូវ​ព្រះសង្ឃ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឧបេក្ខា​ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​កុសល​ ​ក៏​តាំងនៅ​មាំ​បាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​ដោយហេតុ​នោះ​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ទាំងឡាយ​មាន​អាយុ​ ​ពាក្យ​ប្រដៅ​ ​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ធ្វើ​រឿយ​ៗ​ហើយ​ ​ដោយហេតុ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​ឯង​។
ថយ | ទំព័រទី ១៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636822568940128389
ទៅកាន់ទំព័រ៖