ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២១

ចូឡ​សា​រោ​បម​សូត្រ​ ​ទី១០​


 [​៩១​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រាហ្មណ៍​ឈ្មោះ​បិ​ង្គល​កោ​ច្ឆៈ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​រីករាយ​ជាមួយនឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​ដែល​គួរឲ្យ​កើត​សេចក្តី​រីករាយ​ ​គួរ​ជាទី​រឭក​ហើយ​ ​ទើប​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រាហ្មណ៍​ឈ្មោះ​បិ​ង្គល​កោ​ច្ឆៈ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចម្រើន​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ណា​ ​មាន​ពួក​ ​មាន​គណៈ​ ​ជា​អាចារ្យ​នៃ​គណៈ​ ​មាន​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​យសស័ក្តិ​ ​ធ្វើ​លទ្ធិ​ដូចជា​កំពង់​ ​ជន​ច្រើន​នាក់​ ​បាន​សន្មត​ថា​ ​ជា​មនុស្ស​ត្រឹមត្រូវ​ ​គឺ​បូរណ​កស្សប១​ ​មក្ខ​លិ​គោ​សាល១​ ​អ​ជិត​កេស​កម្ពល១​ ​បកុ​ធ​កច្ចាយនៈ១​ ​សញ្ជយ​វេល​ដ្ឋ​បុត្ត១​ ​និ​គន្ថ​នាដ​បុត្ត១​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដូច​ពាក្យ​ប្តេជ្ញា​របស់​ខ្លួន​ ​ឬមិន​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ទាំងអស់គ្នា​ទេ​ ​ឬថា​ត្រាស់​ដឹង​ខ្លះ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៦ | បន្ទាប់
ID: 636822578419340569
ទៅកាន់ទំព័រ៖