ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​តថាគត​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ឧទ្ទ​ក​រាម​បុត្ត​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ឧទ្ទ​ក​រាម​បុត្ត​ថា​ ​អាវុសោ​រា​មៈ​ ​លោក​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​បានសម្រេច​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​នូវ​ធម៌​នេះ​ ​ហើយ​អាច​ប្រកាស​បាន​ ​ដោយហេតុ​មាន​ប៉ុន្មាន​ទៅ​។​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​លុះ​តថាគត​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ឧទ្ទ​ក​រាម​បុត្ត​ ​ក៏​ប្រកា​រនូ​វនេវ​សញ្ញា​នា​សញ្ញា​យតន​ជ្ឈាន​។​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​រាម​បុត្ត​ ​មិន​មាន​សទ្ធា​ទេ​ ​ឯ​អាត្មាអញ​ ​ទើប​មាន​សទ្ធា​ ​រាម​បុត្ត​ ​មិន​មាន​វីរិយៈ​ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​ទើប​មាន​វីរិយៈ​ ​រាម​បុត្ត​ ​មិន​មានសតិ​ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​ទើប​មានសតិ​ ​រាម​បុត្ត​ ​មិន​មាន​សមាធិ​ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​ទើប​មាន​សមាធិ​ ​រាម​បុត្ត​ ​មិន​មាន​បញ្ញា​ទេ​ ​អាត្មាអញ​ ​ទើប​មាន​បញ្ញា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​រាម​បុត្ត​ប្រកាស​នូវ​ធម៌​ណា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​ ​អាត្មាអញ​ ​គប្បី​តាំង​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ធម៌​នោះ​។​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​នូវ​ធម៌​នោះ​មួយរំពេច​ ​មិនយឺត​យូរ​ឡើយ​ ​ហើយ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ទាំង៤​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៤ | បន្ទាប់
ID: 636824845728939110
ទៅកាន់ទំព័រ៖