ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

 [​៦៦​]​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​តថាគត​នោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បុគ្គល​មាន​កាយ​ ​ដល់​នូវ​អា​កា​រស្គាំងស្គង​ ​ក្រៃលែង​យ៉ាងនេះ​ ​មិន​ងាយ​បាន​នូវ​សេចក្តី​សុខ​នោះ​ទេ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​អាត្មាអញ​ ​បរិភោគ​នូវ​អាហារ​ ​ដ៏​គ្រោតគ្រាត​ ​គឺ​បាយ​និង​នំ​វិញ​។​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​តថាគត​នោះ​ឯង​ ​ក៏​បរិភោគ​នូវ​អាហារ​ដ៏​គ្រោតគ្រាត​ ​គឺ​បាយ​ ​និង​នំ​។​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​ទាំង៥រូប​ ​តាម​មក​បំរើ​តថាគត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​ព្រះសមណគោតម​របស់​យើង​ ​នឹង​បាន​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ធម៌​ណា​ ​លោក​នឹង​ប្រាប់​ ​នូវ​ធម៌​នោះ​ ​ដល់​យើង​ទាំងឡាយ​។​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​ព្រោះហេតុតែ​តថាគត​បរិភោគ​ ​នូវ​អាហារ​ដ៏​គ្រោតគ្រាត​ ​គឺ​បាយ​ ​និង​នំ​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ភិក្ខុ​ទាំង៥រូប​នោះ​ ​លះបង់​ ​រត់ចោល​តថាគត​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ប្រកបដោយ​ល្មោភ​ច្រើន​ ​ដោះ​ចោល​ព្យាយាម​ ​ត្រឡប់ទៅ​ដើម្បី​សេចក្តី​ល្មោភ​ច្រើន​។​
 [​៦៧​]​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​លុះ​តថាគត​នោះ​ឯង​ ​បរិភោគ​នូវ​អាហារ​ ​ដ៏​គ្រោតគ្រាត​ហើយ​ ​ក៏​មាន​កំឡាំង​ ​បាន​ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ស្ងាត់​
ថយ | ទំព័រទី ១២៦ | បន្ទាប់
ID: 636824852013762151
ទៅកាន់ទំព័រ៖