ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

ជាតិ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ភព​ជា​បច្ច័យ​ ​សេចក្តី​ចាស់​ ​ស្លាប់​ ​(​កើតមាន​)​ ​ព្រោះ​ជាតិ​ជា​បច្ច័យ​ ​ការ​សោក​ ​ការ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ការ​លំបាក​កាយ​ ​ការ​លំបាកចិត្ត​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​កើត​ព្រម​ ​កិរិយា​កើតឡើង​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នេះ​ ​រមែង​មាន​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​
 [​៩៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះ​តថាគត​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ទ្រង់​បរិបូណ៌​ដោយ​វិជ្ជា​ ​និង​ចរណៈ​ ​មានដំណើរ​ល្អ​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​ត្រៃលោក​ ​ជា​បុគ្គល​ប្រសើរ​បំផុត​ ​ជា​សារថី​ទូន្មាន​នូវ​បុរស​ ​ជា​គ្រូ​នៃ​ពួក​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ចតុរារិយសច្ច​ធម៌​ ​លែង​ត្រឡប់​មកកាន់​ត្រៃភព​ហើយ​ ​ព្រះអង្គ​កើតឡើង​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទ្រង់​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ ​នូវ​លោក​នេះ​ ​ព្រមទាំង​ទេវលោក​ ​មារ​លោក​ ​ព្រហ្មលោក​ ​នូវ​ពួក​សត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រមទាំង​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​ហើយ​ប្រកាស​ ​ព្រះអង្គ​សំដែងធម៌​ ​មាន​លំអ​បទ​ដើម​ ​មាន​លំអ​បទ​កណ្តាល​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636824869106324177
ទៅកាន់ទំព័រ៖