ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

បុគ្គល​ពាល​ប៉ះពាល់​ភ្លើង​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​មារ​បើ​បៀតបៀន​ព្រះ​តថាគត​ហើយ​ ​គង់​នឹង​បាន​បាប​ពុំខាន​ ​ម្នាល​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​អ្នកឯង​ស្មានថា​បាប​មិន​ឲ្យផល​ ​ដល់​អាត្មាអញ​ ​ឬដូច​ម្តេច​ ​បាប​ពិតជា​ឲ្យផល​ដល់​អ្នកធ្វើ​បាប​ ​ឯ​បុគ្គល​បាប​ ​រមែង​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​អស់​កាលយូរ​អង្វែង​ ​ម្នាល​មារ​ ​អ្នកឯង​គេច​ចេញពី​ព្រះពុទ្ធ​ទៅ​ ​កុំ​នៅ​បៀតបៀន​ពួក​ភិក្ខុ​ឡើយ​ ​ភិក្ខុ​គឺ​មហាមោគ្គល្លាន​ ​បាន​គម្រាម​មារ​ក្នុង​ព្រៃ​ភេ​សក​ឡា​វ័ន​ ​ដូច​បាន​រៀបរាប់​មកនេះ​ឯង​ ​លំដាប់នោះ​ ​យក្ស​គឺ​មារ​នោះ​ឯង​ ​ក៏​មានចិត្ត​អាក់អន់​ហើយ​ ​ស្រាប់តែ​បាត់​ពីទី​នោះ​ទៅមួយរំពេច​។​