ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

ចូឡ​គោបាល​សូត្រ​ ​ទី៤​


 [​២៨​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្បែរ​ឆ្នេរទន្លេ​គង្គា​ ​ទៀប​ក្រុង​ឧក្ក​ចេ​លា​ ​ក្នុង​ដែន​វជ្ជី​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ថា​ ​នែ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ទទួល​ព្រះពុទ្ធដីកា​ ​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​។​
 [​២៩​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​រឿង​ធ្លាប់​មាន​មក​ហើយ​ថា​ ​គង្វាលគោ​ ​ជា​អ្នក​នៅក្នុង​ដែន​មគធៈ​ ​ជា​មនុស្ស​អប្ប​ឥត​ប្រាជ្ញា​ ​មិនបាន​ពិចារណា​នូវ​ត្រើយ​ខាងអាយ​ ​ទាំង​មិនបាន​ពិចារណា​ ​នូវ​ត្រើយ​ខាងនាយ​ ​នៃ​ទន្លេ​គង្គា​ ​ក៏​នាំគោ​ទាំងឡាយ​ ​ឲ្យ​ឆ្លង​ទៅកាន់​ត្រើយ​ខាងជើង​ ​នៃ​ដែន​វិទេហៈ​ ​ត្រង់​ទី​ដែល​មិនមែន​ជា​កំពង់​ ​ក្នុង​សារ​ទស​ម័យ​ ​នា​ខែ​ជា​ខាងចុង​នៃ​រដូវភ្លៀង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ពួក​គោ​ ​ក៏​ធ្វើ​នូវ​ការ​វិលវល់​ ​ក្នុង​កណ្តាល​ខ្សែទឹក​ទន្លេ​គង្គា​ ​ហើយក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​បាត់បង់​ក្នុងទឹក​ទន្លេ​នោះ​ឯង​ ​សេចក្តី​វិនាស​បាត់បង់​ទៅ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​គង្វាលគោ​ ​ជា​
ថយ | ទំព័រទី ៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636824793180602781
ទៅកាន់ទំព័រ៖