ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

មាន​ព្យាយាម​ ​ជា​គ្រឿង​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​យ៉ាងណា​ខ្លះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បណ្តា​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​លោក​ណា​ត្រឡប់​ពី​បិណ្ឌបាត​ ​អំពី​ស្រុក​មុនគេ​ ​លោក​នោះ​ ​ក៏​រៀប​ក្រាល​អាសនៈ​ ​តំ​កល់​ទឹក​ឆាន់​ ​និង​ទឹក​សម្រាប់​ប្រើប្រាស់​ ​តំ​កល់​ទុក​នូវ​ភាជន៍​ ​សម្រាប់​រំលែក​បិណ្ឌបាត​ ​ដែល​មាន​ច្រើន​ ​លោក​ណា​ត្រឡប់​ពី​បិណ្ឌបាត​ ​អំពី​ស្រុក​ក្រោយគេ​ ​បើ​មាន​ភត្ត​ដ៏​សេសសល់​អំពី​ភត្ត​ ​ដែល​លោក​អង្គ​ណា​បរិភោគ​ហើយ​ ​បើ​ចង់​បរិភោគ​ ​ក៏​បរិភោគ​ទៅ​ ​បើ​មិន​ចង់​បរិភោគ​ទេ​ ​ក៏​ចាក់ចោល​ក្នុង​ទី​ដែល​ប្រាសចាក​តិណជាតិ​ ​មាន​ពណ៌ខៀវ​ ​ឬ​ចាក់ចោល​ចោល​ក្នុងទឹក​ ​ដែល​ប្រាសចាក​សត្វ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ទុកដាក់​អាសនៈ​ ​ទុកដាក់​ទឹក​សម្រាប់​ឆាន់​ ​និង​ទឹក​សម្រាប់​ប្រើប្រាស់​ ​ទុកដាក់​ភាជន៍​សម្រាប់​ផ្ទេរ​បិណ្ឌបាត​ ​និង​បោសសំអាត​រោង​ភត្ត​ ​លោក​ណា​ឃើញ​ក្អម​សម្រាប់​ដាក់​ទឹក​ឆាន់​ ​ក្អម​ដាក់​ទឹក​ប្រើប្រាស់​ ​ឬ​ក្អម​សម្រាប់​ដាក់​ទឹក​ទុក​ក្នុង​វច្ចកុដិ​ ​មាន​ទឹក​តិច​ ​ឬ​ទទេ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តែង​ដង​ ​(​ទឹក​ទុក​)​ ​បើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​អាច​នឹង​លើក​ភារៈ​នោះ​រួច​ទេ​ ​ក៏​ហៅ​ភិក្ខុ​ជា​គំរប់​ពីរ​មក​ ​ដោយ​វិការៈ​នៃ​ដៃ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ទុកដាក់​ដោយ​ការ​ជួយគ្នា​ដោយដៃ​ ​មិនបាច់​បញ្ចេញវាចា​ ​ព្រោះ​កិច្ចការ​នោះ​ជា​បច្ច័យ
ថយ | ទំព័រទី ៦ | បន្ទាប់
ID: 636824778082572150
ទៅកាន់ទំព័រ៖