ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

ព្រោះ​ពាក្យ​ខាងចុង​របស់​អ្នក​ ​មិន​ជាប់​តគ្នា​ ​នឹង​ពាក្យ​ខាងដើម​ទេ​ ​ឬពាក្យ​ខាងដើម​របស់​អ្នក​ ​ក៏​មិន​ជាប់​តគ្នា​ ​នឹង​ពាក្យ​ខាងចុង​ដែរ​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​អ្នកពោល​នូវ​វិញ្ញាណ​ណា​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​វិញ្ញាណ​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​អំណាច​របស់​អ្នក​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​នោះ​ថា​ ​វិញ្ញាណ​របស់​អញ​ ​ចូរ​យ៉ាងនេះ​ទៅ​ ​វិញ្ញាណ​របស់​អញ​ ​ចូរ​កុំ​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​បាន​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុនេះ​ ​មិនបានទេ​។​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​អ្នក​ចូរ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ចុះ​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​លុះ​អ្នកធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​រួចហើយ​ ​ចូរ​ដោះស្រាយ​ចុះ​ ​ព្រោះ​ពាក្យ​ខាងចុង​របស់​អ្នក​ ​មិន​ជាប់​តគ្នា​ ​នឹង​ពាក្យ​ខាងដើម​ទេ​ ​ឬពាក្យ​ខាងដើម​របស់​អ្នក​ ​ក៏​មិន​ជាប់​តគ្នា​ ​នឹង​ពាក្យ​ខាងចុង​ដែរ​ ​នែ​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​រូប​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​រូប​មិន​ទៀង​ទេ​។​ ​របស់​ណា​ដែល​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ដែល​មិន​ទៀង​ ​ដែល​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​គួរ​ឃើញ​របស់​នោះ​ថា​ ​នុ៎ះ​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​គួរ​ឃើញ​យ៉ាង​នុ៎ះ​ទេ​។​ ​ម្នាល​អគ្គិ​វេស្ស​នៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​វេទនា​.​.​.​ ​សញ្ញា​.​.​.​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៥ | បន្ទាប់
ID: 636824800268837234
ទៅកាន់ទំព័រ៖