ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

សេចក្តី​រលត់​នៃ​ឧបាទាន​ ​ព្រោះ​រលត់​តណ្ហា​ ​សេចក្តី​រលត់​ភព​ ​ព្រោះ​រលត់​ឧបាទាន​ ​សេចក្តី​រលត់​ជាតិ​ ​ព្រោះ​រលត់​ភព​ ​សេចក្តី​ចាស់​ ​ស្លាប់​ ​(​រលត់​)​ ​ព្រោះ​រលត់​ជាតិ​ ​ការ​យំ​ ​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ការ​លំបាក​កាយ​ ​ការ​លំបាកចិត្ត​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​សឹងតែ​រលត់​ទៅ​ ​មិន​សល់​ ​សេចក្តី​រលត់​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នេះ​ ​រមែង​មាន​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​៩១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​កាលបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​នឹង​ស្រាវជ្រាវ​នូវ​ខន្ធ​ ​ធាតុ​ ​អាយតនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​ដើម​ ​គឺ​អតីតកាល​ថា​ ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​យើង​ធ្លាប់​បាន​កើត​ឬ​ហ្ន៎​ ​ឬ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ ​យើង​មិនធ្លាប់​កើត​ទេ​ ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​យើង​បាន​កើតជា​ជាតិ​អ្វី​ហ្ន៎​ ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​យើង​បាន​កើតជា​មនុស្ស​ ​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ដូចម្តេច​ ​ក្នុង​កាល​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​យើង​កើតជា​ជាតិ​អ្វី​ ​បាន​ជា​អ្វី​ ​ដូច្នេះ​ ​បាន​ដែរ​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ស្រាវជ្រាវ​រក​មិនឃើញ​ទេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​កាលបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​នឹង​ស្រាវជ្រាវ​រក​ ​ខន្ធ​ ​ធាតុ​ ​អាយតនៈ​ ​ជា​ចំណែកខាង​មុខ​ ​គឺ​អនាគតកាល​ថា​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ ​យើង​នឹង​កើត​ឬ​ហ្ន៎​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ ​យើង​មិនកើត​ទៀត​ទេ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ ​យើង​នឹង​កើត​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៧ | បន្ទាប់
ID: 636824866879244264
ទៅកាន់ទំព័រ៖