ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

ពួក​ខ្លះ​អង្គុយ​ស្ងៀម​ ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​កាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ ​អ្នកស្រុក​សា​លៈ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​សួរ​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​ដូចម្តេច​ ​បច្ច័យ​ដូចម្តេច​ ​បាន​ជា​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ខាងមុខ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ ​(​ទី​មិន​មាន​សេចក្តី​ចំរើន​ ​គឺ​តិរច្ឆាន​កំណើត​)​ ​ទុគ្គតិ​ ​(​ដំណើរ​ដែល​ផ្អែក​នឹង​ទុក្ខ​ ​គឺ​អសុរកាយ​)​ ​វិនិបាត​ ​(​ទីសម្រាប់​ទំលាក់​នូវ​បុគ្គល​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​ ​គឺ​ប្រេតវិស័យ​)​ ​និ​រយៈ​ ​(​ទី​មិន​មាន​សេចក្តី​សប្បាយ​ ​គឺ​នរក​)​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​ដូចម្តេច​ ​បច្ច័យ​ដូចម្តេច​ ​បាន​ជា​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ខាងមុខ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​មនុស្ស​ ​សុគតិ​ ​សួគ៌​ ​ទេវលោក​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ខាងមុខ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​អបាយ​ ​ទុគ្គតិ​ ​វិនិបាត​ ​និរ​ក​ ​ព្រោះហេតុតែ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្ត​មិន​ស្មើ​ ​ពោល​គឺ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ធម៌​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ទំ​លាយ​រាងកាយ​ខាងមុខ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​ទៅ​កើត​ក្នុង​លោក​ ​គឺ​មនុស្ស​សុគតិ​ ​ឋានសួគ៌​ ​ព្រោះហេតុតែ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្ត​ស្មើ​ ​ពោល​គឺ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ធម៌​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤០ | បន្ទាប់
ID: 636824909898829833
ទៅកាន់ទំព័រ៖