ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

ខ្លួន​ហើយ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​យើង​សូម​សួរ​ ​ចំពោះ​រេ​វត​មាន​អាយុ​ ​ក្នុង​សេចក្តី​នោះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​រេ​វត​ ​ព្រៃ​គោ​សិង្គ​សាលវ័ន​ ​គួរ​រីករាយ​ ​រាត្រី​ក៏​ប្រាសចាក​ទោស​ ​ឈើ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ផ្ការីក​ស្គុសស្គាយ​ ​សព្វកន្លែង​ ​មាន​ក្លិនក្រអូប​ ​បីដូច​ជា​ក្លិន​ទិព្វ​ ​ផ្សព្វផ្សាយ​ទៅ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​រេ​វត​ ​ព្រៃ​គោ​សិង្គ​សាលវ័ន​ ​រុងរឿង​ដោយសារ​ភិក្ខុ​រូប​ណា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលបើ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​រេ​វត​មាន​អាយុ​ ​ឆ្លើយតប​នឹង​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​មានការ​ពួន​សម្ងំ​ជាទី​រីករាយ​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​ពួន​សម្ងំ​ ​ប្រក​បរឿយៗ​នូវ​ការ​ស្ងប់ស្ងាត់​ចិត្ត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ខាងក្នុង​ ​មិនបាន​ប្រាសចាក​ឈាន​ ​ប្រកបដោយ​វិបស្សនា​បញ្ញា​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​ ​នូវ​សុញ្ញាគារ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ព្រៃ​គោ​សិង្គ​សាលវ័ន​ ​រុងរឿង​ដោយសារ​ភិក្ខុ​រូប​នេះឯង​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​ត្រូវ​ល្អ​ហើយ​ ​រេ​វត​ព្យាករ​ត្រឹមត្រូវ​តាមពិត​មែនហើយ​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​ព្រោះថា​ ​រេ​វត​ ​ជា​អ្នកមាន​ការ​ពួន​សម្ងំ​ជាទី​រីករាយ​ ​ត្រេកអរ​នឹង​ការ​ពួន​សម្ងំ​ ​ប្រក​បរឿយៗ​ ​នូវ​ការ​ស្ងប់ស្ងាត់​ចិត្ត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ខាងក្នុង​ ​មិនបាន​ប្រាសចាក​ឈាន​ ​ប្រកបដោយ​វិបស្សនា​បញ្ញា​ ​ជា​អ្នក​ចំរើន​ ​នូវ​សុញ្ញាគារ​ធម៌​ទាំងឡាយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣១ | បន្ទាប់
ID: 636824786112804365
ទៅកាន់ទំព័រ៖