ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២២

គឺ​ការ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​ភិក្ខុ​ក៏​គង់​ត្រូវអាបត្តិ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ខ្លះ​ដែរ​ ​តែថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​សំដែង​ ​បើក​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​ឡើង​ ​នូវ​អាបត្តិ​នោះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​សាស្តា​ ​ឬ​ក្នុង​ពួក​សព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ដោយ​ឆាប់រហ័ស​ ​លុះ​សំដែង​ ​បើក​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​ឡើង​ហើយ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​ការ​សង្រួម​តទៅ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​កុមារ​ក្មេង​ជា​កូនខ្ចី​នៅ​ដេកផ្ងារ​នៅឡើយ​ ​ប៉ះពាល់​រងើកភ្លើង​ដោយដៃ​ក្តី​ ​ដោយ​ជើង​ក្តី​ ​ក៏​ដក​មកវិញ​ជា​ប្រញាប់​ ​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម្មតា​របស់​បុគ្គល​ដែល​ប្រកបដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​គឺ​ការ​ចេញ​ចាក​អាបត្តិ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​ភិក្ខុ​ក៏​គង់​ត្រូវអាបត្តិ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ខ្លះ​ដែរ​ ​តែថា​ភិក្ខុ​នោះ​ ​សំដែង​ ​បើក​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​ឡើង​ ​នូវ​អាបត្តិ​នោះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​សាស្តា​ ​ឬ​ក្នុង​ពួក​សព្រហ្មចារី​បុគ្គល​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ដោយ​ឆាប់រហ័ស​ ​លុះ​សំដែង​ ​បើក​ ​ធ្វើឲ្យ​ច្បាស់​ឡើង​ហើយ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​កិរិយា​សង្រួម​តទៅ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បុគ្គល​ដែល​បរិបូណ៌​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​ប្រកបដោយ​ទិដ្ឋិ​តាមធម្មតា​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​អាត្មាអញ​ ​ក៏​ប្រកបដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​តាមធម្មតា​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​នេះ​ជា​ញាណ​ទី៤​ ​ដែល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ហើយ​ ​ជា​ញាណ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​លោ​កុត្ត​រៈ​ ​មិន​សាធារណ៍​ ​ដល់​ពួក​បុថុជ្ជន​ឡើយ​។
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636824959005686102
ទៅកាន់ទំព័រ៖