ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​និ​គន្ថ​នាដ​បុត្ត​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​នឹង​លើក​វាទៈ​ ​ចំពោះ​ព្រះសមណគោតម​ ​ដែល​មាន​ឫទ្ធិ​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ ​មាន​អានុភាព​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច​ទៅ​ ​និ​គន្ថ​នាដ​បុត្ត​ក៏​ពោល​ថា​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​សូម​ទ្រង់​មក​ ​សូម​ទ្រង់​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះសមណគោតម​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​សូម​ទ្រង់​ពោល​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​ព្រះសមណគោតម​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​វាចា​ណា​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​ជន​ទាំងឡាយ​ដទៃ​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​គប្បី​ពោល​វាចា​នោះ​ដែរ​ឬទេ​ ​កាលបើ​ ​ទ្រង់​សួរ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​នឹង​ដោះស្រាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​វាចា​ណា​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​ជន​ទាំងឡាយ​ដទៃ​ ​តថាគត​ ​គប្បី​ពោល​វាចា​នោះ​ដែរ​ ​ទ្រង់​គប្បី​ពោល​នឹង​ព្រះសមណគោតម​ ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អំពើ​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ផ្សេង​អ្វី​អំពី​បុថុជ្ជន​បាន​ ​ព្រោះថា​ ​វាចា​ណា​ ​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​មិនជា​ទីគាប់ចិត្ត​ ​របស់​ជន​ទាំងឡាយ​ដទៃ​ ​បុថុជ្ជន​ ​ក៏​ពោល​វាចា​នោះ​ដែរ​ ​ប្រសិនបើ​ទ្រង់​សួរ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​មុខ​ជា​នឹង​ដោះស្រាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៤ | បន្ទាប់
ID: 636826510993137793
ទៅកាន់ទំព័រ៖