ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ពហុ​វេទ​នី​យសូ​ត្រ​ ​ទី៩​


 [​៩៧​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​មាន​ជាងឈើ​ម្នាក់​ ​ឈ្មោះ​ ​បញ្ច​កង្គៈ​(​១​)​ ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​ថេរៈ​ ​ឈ្មោះ​ឧទា​យី​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ឧទា​យី​មាន​អាយុ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​
 [​៩៨​]​ ​លុះ​ជាងឈើ​ឈ្មោះ​ ​បញ្ច​កង្គៈ​ ​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​និយាយ​នឹង​ព្រះ​ឧទា​យី​មាន​អាយុ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ឧទា​យី​ដ៏​ចំរើន​ ​វេទនា​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​ ​មាន​ប៉ុន្មាន​យ៉ាង​។​ ​ព្រះ​ឧទា​យី​តប​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​វេទនា​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ ​មាន៣យ៉ាង​ ​គឺ​សុខវេទនា១​ ​ទុក្ខវេទនា១​ ​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា១​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​វេទនា​ទាំង៣នេះឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ឧទា​យី​ដ៏​ចំរើន​ ​វេទនា​ទាំង៣​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិន​ទ្រង់​សំដែង​ទេ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​តែ​វេទនា​ពីរ​គឺ​ ​សុខវេទនា១​ ​ទុក្ខវេទនា១​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ថា​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ៥​ ​គឺ​កាំបិត១​ ​ពូថៅ១​ ​ពន្លាក១​ ​អន្លូង១​ ​ស្នូក​បន្ទាត់១​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៦១ | បន្ទាប់
ID: 636826513000032581
ទៅកាន់ទំព័រ៖