ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

 [​១០៤​]​ ​លុះ​សា​លេយ្យ​ក​ព្រាហ្មណ​គហបតី​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មាន​គ្រូ​ណាមួយ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ល្មម​ឲ្យ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សទ្ធា​ប្រកបដោយ​ហេតុ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​យើងខ្ញុំ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​មាន​គ្រូ​ណាមួយ​ ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ ​ល្មម​ឲ្យ​យើងខ្ញុំ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សទ្ធា​ប្រកបដោយ​ហេតុ​ទេ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មិនបាន​គ្រូ​ជាទី​គាប់ចិត្ត​ហើយ​ ​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​សមាទាន​ ​នូវ​អប​ណ្ណ​ក​ធម៌​នេះ​វិញ​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​អប​ណ្ណ​ក​ធម៌​ ​ដែល​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​បរិបូណ៌​ ​បាន​សមាទាន​ហើយ​ ​ជា​ធម៌​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សុខ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​អស់កាលជាយូរអង្វែង​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​អប​ណ្ណ​ក​ធម៌​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​
 [​១០៥​]​ ​ម្នាល​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ពួក​មួយ​ ​មាន​វាទៈ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​ទិដ្ឋិ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ទាន​ដែល​បុគ្គល​ឲ្យហើយ​ ​មិន​មានផល​ ​ការ​បូជា​ធំ​ ​មិន​មានផល​ ​ការ​បូជា​តូច​ ​មិន​មានផល​ ​ផលវិបាក​របស់​កម្ម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​សត្វ​ធ្វើល្អ​ ​និង​ធ្វើ​អាក្រក់​ ​មិន​មាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៣ | បន្ទាប់
ID: 636826594414159203
ទៅកាន់ទំព័រ៖