ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​មិច្ឆាសង្កប្បៈ​។​ ​បុគ្គល​ពោល​វាចា​ ​ចំពោះ​បរលោក​ ​ដែល​មាន​ពិតប្រាកដ​មែន​ថា​ ​បរលោក​មិន​មាន​ទៅវិញ​ ​វាចា​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិច្ឆាវាចា​។​ ​បុគ្គល​ពោល​បរលោក​ ​ដែល​បរលោក​ ​ដែល​មាន​ពិតមែន​ថា​ ​បរលោក​មិន​មាន​វិញ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ធ្វើសឹក​សត្រូវ​ ​ចំពោះ​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អ្នក​ជ្រាប​ច្បាស់​ ​នូវ​បរលោក​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ពន្យល់​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​យល់​បរលោក​ ​ដែល​មាន​ពិតមែន​ថា​ ​បរលោក​ ​មិន​មាន​វិញ​ ​ការ​ពន្យល់​នោះ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​អ​សទ្ធម្ម​សញ្ញ​ត្តិ​ ​គឺ​ពន្យល់​ខុស​ចាក​ព្រះ​សទ្ធម្ម​ ​ហើយ​លើ​ក​តំ​កើង​ខ្លួនឯង​ ​បង្អាប់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ដោយ​អ​សទ្ធម្ម​សញ្ញ​ត្តិ​នោះ​។​ ​មួយវិញទៀត​ ​បុគ្គល​លះបង់​នូវ​ភាវៈ​ ​ជា​អ្នកមានសីល​ល្អ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​ហើយ​តាំង​ទុក​នូវ​ភាវៈ​ ​ជា​អ្នក​ទ្រុស្តសីល​វិញ​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ ​មិច្ឆាសង្កប្បៈ​ ​មិច្ឆាវាចា​ ​ជា​សឹកសត្រូវ​ ​នឹង​ព្រះ​អរិយៈ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អ​សទ្ធម្ម​សញ្ញ​ត្តិ​ ​ហៅថា​ ​លើ​ក​តំ​កើង​ខ្លួនឯង​ ​បង្អាប់​បុគ្គល​ដទៃ​។​ ​ធម៌​ជាអកុសល​ ​ដ៏​លាមក​ ​មាន​ច្រើន​ទាំងអម្បាល​នេះ​ ​កើតឡើង​ព្រម​ ​ព្រោះ​មាន​មិច្ឆាទិដ្ឋិ​ជា​បច្ច័យ​យ៉ាងនេះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636826595253517211
ទៅកាន់ទំព័រ៖