ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣
សេចក្តីសង្វាត របស់បុរស ក៏មិនមាន ពួកសត្វទាំងអស់ (មានសត្វឱដ្ឋ គោ ជាដើម) បាណៈ
(១) ទាំងអស់ ភូតទាំងអស់ (មានសត្វកើតក្នុងស្រោមស៊ុតជាដើម) ជីវៈ គឺធញ្ញជាតិ ជាដើមទាំងអស់ ឥតមានអំណាច ឥតមានកំឡាំង ឥតមានព្យាយាម មានតែសេចក្តីប្រែប្រួល ដោយនិយតិ
(២) សង្គតិ
(៣) និងភាវៈ
(៤) តាំងនៅក្នុងអភិជាតិ ទាំង៦ ទទួលសុខ និងទុក្ខ ម្នាលគហបតីទាំងឡាយ សមណព្រាហ្មណ៍ទាំងឡាយពួកមួយ មានវាទៈជាសឹកសត្រូវ ដោយត្រង់ ទៅរកសមណព្រាហ្មណ៍ទាំងនោះ ហើយពោលពាក្យ យ៉ាងនេះថា ហេតុបច្ច័យ នាំឲ្យសត្វទាំងឡាយសៅហ្មង មានមែន សត្វទាំងឡាយ តែងសៅហ្មង ដោយមានហេតុ មានបច្ច័យ
(១) សត្វដែលមានឥន្ទ្រិយ១ គឺរូបជីវិតន្ទ្រិយ បានដល់អសញ្ញីសត្វ មានឥន្ទ្រិយ២ គឺ ចក្ខុន្ទ្រិយ១ សោតិន្ទ្រិយ១ បានដល់រូបព្រហ្ម១៤ជាន់ វៀរលែងតែអសញ្ញីព្រហ្មចេញ។ (២) សេចក្តីជិតស្និទ្ធ មិនបែកធ្លាយ ដូចដុំកែវមណី ដែលមិនប្រេះឆា ឈ្មោថា និយតិ។ (៣) ការត្រាច់រង្គាត់ទៅ ក្នុងអភិជាតិទាំង៦ ឈ្មោះថា សង្គតិ។ (៤) ធម្មតាដែលកើតឡើង ដោយទំនងត្រូវៗគ្នា ឈ្មោះថា ភាវៈ ដូចបន្លា ដែលស្រួចឯង ដូចផ្លែខ្វិត ដែលមានសណ្ឋានមូល ដោយខ្លួនឯង សត្វម្រឹគ បក្សីទាំងពួង មានរូបរាងវិចិត្រផ្សេងៗ ដោយធម្មតាឯង យ៉ាងណាមិញ លោកទាំងអស់ មានសេចក្តីប្រែប្រួលទៅ ដូច្នោះៗ មិនត្រូវអាស្រ័យហេតុបច្ច័យឡើយ ដូចបន្លាជាដើម ក៏យ៉ាងនោះឯង ឈ្មោះថា ភាវៈ។ អដ្ឋកថា។
ID: 636826601711536589
ទៅកាន់ទំព័រ៖