ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ម្នាល​រាហុល​ ​បើ​អ្នក​ពិចារណាមើល​ទៅ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​កំពុង​ធ្វើអំពើ​ណា​ដោយចិត្ត​ ​មនោ​កម្ម​ ​របស់​អាត្មាអញ​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​ខ្លួន​ផង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​បៀតបៀន​បុគ្គល​ដទៃ​ផង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​បុគ្គល​ទាំងពីរ​ចំណែក​ផង​ ​មនោ​កម្ម​នេះ​ ​ជាអកុសល​ ​ចំរើន​តែ​ខាង​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មានផល​ជា​ទុក្ខ​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​មនោ​កម្ម​ ​ដែល​មាន​ទំនង​យ៉ាងនេះ​ចេញ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ពិចារណាមើល​ទៅ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​វិញ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​កំពុង​ធ្វើអំពើ​ណា​ដោយចិត្ត​ ​មនោ​កម្ម​ ​របស់​អាត្មាអញ​នេះ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​ខ្លួន​ផង​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​បុគ្គល​ដទៃ​ផង​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​បុគ្គល​ទាំងពីរ​ចំណែក​ផង​ ​មនោ​កម្ម​នេះ​ ​ជាកុសល​ ​ចំរើន​តែ​ខាង​សេចក្តី​សុខ​ ​មានផល​ជា​សុខ​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​នូវ​មនោ​កម្ម​ ​ដែល​មាន​ទំនង​យ៉ាងនេះ​ ​ឲ្យ​រឿយ​ៗ​ទៅចុះ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​បើ​អ្នក​បាន​ធ្វើអំពើ​ដោយចិត្ត​រួចហើយ​ ​អ្នក​ត្រូវ​ពិចារណាមើល​ ​នូវ​មនោ​កម្ម​នោះ​ឯង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​នូវ​អំពើ​ណា​ ​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​តើ​មនោ​កម្ម​ ​របស់​អាត្មាអញ​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​បៀតបៀន​ខ្លួន​ផង​ ​ប្រព្រឹត្ត​
ថយ | ទំព័រទី ២២៥ | បន្ទាប់
ID: 636826611292274576
ទៅកាន់ទំព័រ៖