ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

 [​១៤៥​]​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​មេត្តាភាវនា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​មេត្តាភាវនា​ហើយ​ ​ព្យាបាទ​នឹង​វិនាស​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​ករុណា​ភាវនា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​ករុណា​ភាវនា​ហើយ​ ​វិហេសា​ ​គឺ​សេចក្តី​បៀតបៀន​ ​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​មុទិតា​ភាវនា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​មុទិតា​ភាវនា​ហើយ​ ​អរ​តិ​ ​គឺ​សេចក្តី​មិន​ត្រេកអរ​ ​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​ឧបេក្ខា​ភាវនា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​ឧបេក្ខា​ភាវនា​ហើយ​ ​បដិឃៈ​ ​គឺ​សេចក្តី​ថ្នាំងថ្នាក់​ចិត្ត​ ​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​អសុភភាវនា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​អសុភភាវនា​ហើយ​ ​រាគៈ​ ​គឺ​តម្រេក​ក្នុង​កាមគុណ​ ​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​ចូរ​ចំរើន​អនិច្ចសញ្ញា​ភាវនា​ ​ព្រោះថា​ ​កាលបើ​អ្នក​ចំរើន​អនិច្ចសញ្ញា​ភាវនា​ហើយ​ ​អស្មិមានះ​ ​គឺ​សេចក្តី​ប្រកាន់ខ្លួន​ ​នឹង​សាបសូន្យ​ទៅ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤០ | បន្ទាប់
ID: 636826615612951704
ទៅកាន់ទំព័រ៖