ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ចូឡ​មា​លុង្ក្យោ​វាទ​សូត្រ​ ​ទី៣​


 [​១៤៧​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅ​សម្ងំ​នៅក្នុង​ទី​រហោស្ថាន​ ​ក៏​មានចិត្ត​ត្រិះរិះ​ ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ​ណា​ថា​ ​លោក​ទៀង​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​លោក​មិន​ទៀង​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​លោកមា​នទី​បំផុត​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​លោក​មិន​មាន​ទីបំផុត​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​ជីវិត​នោះ​ ​ក៏​គឺ​សរីរៈ​នោះ​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​ជីវិត​ដទៃ​ ​សរីរៈ​ ​ក៏​ដទៃ​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​ ​មិនកើត​ទៀត​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​ ​កើត​ទៀត​ក៏​មាន​ ​មិនកើត​ទៀត​ក៏​មាន​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​ ​កើត​ទៀត​ ​ក៏​មិនមែន​ ​មិនកើត​ទៀត​ ​ក៏​មិនមែន​ ​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិនបាន​សំដែង​ ​គ្រាន់​តែ​តំ​កល់​ទុក​ ​តែ​ទ្រង់​ហាមឃាត់​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិនបាន​សំដែង​ទិដ្ឋិ​ទាំងនោះ​ ​ដល់​អញ​ទេ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិនបាន​សំដែង​ទិដ្ឋិ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ដល់​អញ​ ​ដំណើរ​ដែល​មិនបាន​សំដែង​ទិដ្ឋិ​នោះ​ ​មិន​គាប់ចិត្ត​អញ​ទេ
ថយ | ទំព័រទី ២៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636826617077215456
ទៅកាន់ទំព័រ៖