ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចាំ​ថា​ ​វិចិកិច្ឆា​ ​ជា​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​សំដែង​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចាំ​ថា​ ​សីល​ព្វ​ត្ត​បរា​មា​សៈ​ ​ជា​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​សំដែង​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចាំ​ថា​ ​កាម​ឆន្ទៈ​ ​ជា​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​សំដែង​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចាំ​ថា​ ​ព្យាបាទៈ​ ​ជា​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​សំដែង​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ចាំ​ ​នូវ​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ៥​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​សំដែង​ហើយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 [​១៥៤​]​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​អ្នកចាំ​បាន​នូវ​ឱ​រម្ភា​គិ​យសំ​យោ​ជនៈ៥យ៉ាងនេះ​ ​ដែល​តថាគត​បាន​សំដែង​ហើយ​ ​ថា​ជា​សំយោជនៈ​របស់​អ្នកណា​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​ក្រែង​ពួ​ក​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ជា​អន្យតិរ្ថិយ​ ​នឹង​ពោល​ប្រកួត​ប្រកាន់​ ​ដោយ​សេចក្តី​ប្រកួត​ប្រកាន់​ ​ដែល​ប្រៀប​ដោយ​កូនក្មេង​តូច​ទេ​ដឹង​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​ដ្បិត​កូនក្មេង​តូច​ ​កំពុង​ដេកផ្ងារ​នៅឡើយ​ ​នឹងថា​មាន​សក្កា​យមិន​ទាន់បាន​ទេ​ ​តើ​សក្កា​យ​ទិដ្ឋិ​ ​នឹង​កើតឡើង​ ​ដល់​កូនក្មេង​នោះ​ ​ដូចម្តេច​បាន​ ​តែ​ត្រង់​សក្កា​យ​ទិ​ដ្ឋានុ​ស័យ​ ​របស់​កូនក្មេង​នោះ​ ​គង់​ដេក​នៅ​ខាងក្នុង​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​កូនក្មេង​តូច​ខ្ចី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៣ | បន្ទាប់
ID: 636826622157986059
ទៅកាន់ទំព័រ៖