ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ផង​ ​ផុត​ចាក​អវិជ្ជា​សវៈ​ផង​ ​កាលបើ​ចិត្ត​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ញាណ​ក៏​កើត​ប្រាកដ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​អាសវៈ​ហើយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​កំណើត​របស់​អាត្មាអញ​ ​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​ក៏បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​កិច្ច​ដទៃ​ក្រៅពី​សោឡស​កិច្ច​ ​តទៅទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​នេះឯង​ ​ដែល​តថាគត​ហៅថា​ ​អ្នក​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង​ ​មិន​ប្រកប​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង​ ​ជា​អ្នក​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ​ ​មិន​ប្រកប​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​ដើម្បី​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ​ ​បុគ្គល​ដែល​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​ខ្លួនឯង​ ​មិន​ដុត​កំ​ដៅ​អ្នកដទៃ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​អស់​សេចក្តី​ស្រេកឃ្លាន​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ ​ជា​អ្នក​រលត់ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រជាក់​ ​ទទួល​សេចក្តី​សុខ​ ​ជា​អ្នក​ប្រសើរ​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ព្រះ​សូត្រ​នេះ​ចប់ហើយ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​រីករាយ​ចំពោះ​ភាសិត​ ​របស់​ព្រះមានព្រះភាគ​។​

​ចប់​ ​កន្ទ​រក​សូត្រ​ ​ទី១​។​

ថយ | ទំព័រទី ២៩ | បន្ទាប់
ID: 636826016421839933
ទៅកាន់ទំព័រ៖