ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣
ឧបធិ ការរលឹកឃើញ និងសេចក្តីត្រិះរិះ ដែលប្រកបដោយឧបធិ រមែងគ្របសង្កត់បុគ្គលនោះ ដែលប្រតិបត្តិ ដើម្បីលះបង់ឧបធិ ដើម្បីរលាស់ចោលនូវឧបធិ ព្រោះភ្លេចស្មារតី ក្នុងកាលម្តងៗ ម្នាលឧទាយី ការកើតឡើង នៃស្មារតីយឺតយូរ តែបុគ្គលនោះលះបង់ បន្ទោបង់ ធ្វើឲ្យវិនាស ធ្វើមិនឲ្យមានកំណើតទៀត នូវឧបធិនោះ ដោយឆាប់រហ័ស ម្នាលឧទាយី តថាគត ហៅបុគ្គលនេះឯងថា ជាអ្នកប្រកបដោយកិលេស មិនហៅថា ជាអ្នកប្រាសចាកកិលេសទេ ដំណើរនោះ ព្រោះហេតុអ្វី ម្នាលឧទាយី ព្រោះតថាគត ដឹងច្បាស់ថា ឥន្ទ្រិយផ្សេងៗគ្នា (មាន) ក្នុងបុគ្គលនេះ។ ម្នាលឧទាយី បុគ្គលពួកមួយ ក្នុងលោកនេះ ដឹងច្បាស់ថា ឧបធិ គឺបញ្ចក្ខន្ធ ជាឫសគល់ នៃសេចក្តីទុក្ខ តែជាអ្នកឥតមានឧបក្កិលេស មានចិត្តជឿស៊ប់ នូវព្រះនិព្វាន ជាគ្រឿងអស់ទៅ នៃឧបធិក្កិលេស ម្នាលឧទាយី តថាគតហៅថា បុគ្គលនេះឯងថា ជាអ្នកប្រាសចាក ឧបធិក្កិលេស មិនហៅថា ប្រកបដោយឧបធិក្កិលេសឡើយ ដំណើរនោះ ព្រោះហេតុអ្វី ម្នាលឧទាយី ព្រោះតថាគត ដឹងច្បាស់ថា ឥន្ទិ្រយដែលផ្សេងៗគ្នា (មាន) ក្នុងបុគ្គលនេះ។ ម្នាលឧទាយី បុគ្គលទាំងឡាយ ៤ពួកនេះឯង ដែលមានប្រាកដក្នុងលោក។
ID: 636826642187521683
ទៅកាន់ទំព័រ៖