ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ចូលកាន់​តតិយជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​តតិយជ្ឈាន​នេះឯង​ ​ជា​ធម្មជាត​ញាប់ញ័រ​នៅឡើយ​ ​ចុះ​អ្វី​ដែល​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ ​ឧបេក្ខា​ ​និង​សុខ​ណា​ ​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​នោះ​ ​ដែល​មិនទាន់​រំលត់​នៅឡើយ​ ​នេះឯង​ ​ជា​ធម្មជាត​ញាប់ញ័រ​ ​ក្នុង​តតិយជ្ឈាន​នោះ​។​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​លះបង់​នូវ​សុខ​។​បេ​។​ ​ចូលកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​ចតុត្ថជ្ឈាន​នេះឯង​ ​ជា​ធម្មជាត​ឥតមាន​ញាប់ញ័រ​ឡើយ​។​
 [​១៨៥​]​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ស្ងប់ស្ងាត់​ចាក​កាម​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​ចូលកាន់​បឋមជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​តថាគត​ពោល​នូវ​បឋមជ្ឈាន​នេះឯង​ថា​ ​មិនទាន់​ល្មម​ទេ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​ចេញ​ ​ពោល​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​កន្លង​ឲ្យ​ផុត​ចេញ​។​ ​ចុះ​ការ​កន្លង​ចេញ​ ​នូវ​បឋមជ្ឈាន​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ព្រោះ​រម្ងាប់​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​ចូលកាន់​ទុតិយជ្ឈាន​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ការ​កន្លង​នូវ​បឋមជ្ឈាន​នោះ​។​ ​ម្នាល​ឧទា​យី​ ​តថាគត​ពោល​នូវ​ទុតិយជ្ឈាន​នេះឯង​ថា​ ​មិនទាន់​ល្មម​ទេ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​លះបង់​ចេញ​ ​ពោល​ថា​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​កន្លង​ឲ្យ​ផុត​ចេញ​។​ ​ចុះ​ការ​កន្លង​ទុតិយជ្ឈាន​នោះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៦ | បន្ទាប់
ID: 636826643165647629
ទៅកាន់ទំព័រ៖