ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ក៏​មិន​ក្រេប​ផឹក​របស់​នោះ​ ​យើង​ទំពា​ ​នូវ​របស់​ដែល​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ទំពា​នូវ​របស់​ ​ដែល​មិន​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​បរិភោគ​ ​នូវ​របស់​ដែល​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​បរិភោគ​ ​នូវ​របស់​ដែល​មិន​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ជញ្ជក់ជញ្ជាប​ ​នូវ​របស់​ដែល​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ជញ្ជក់ជញ្ជាប​ ​នូវ​របស់​ដែល​មិន​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ក្រេប​ផឹក​ ​នូវ​របស់​ដែល​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ក្រេប​ផឹក​ ​នូវ​របស់​ដែល​មិន​គួរ​ក៏បាន​ ​យើង​ទំពា​ ​នូវ​របស់​ក្នុង​កាល​ក៏បាន​ ​យើង​ទំពា​ ​នូវ​របស់​ក្នុង​វិកាល​ក៏បាន​ ​យើង​បរិភោគ​ ​នូវ​របស់​ក្នុង​កាល​ក៏បាន​ ​យើង​បរិភោគ​ ​នូវ​របស់​ក្នុង​វិកាល​ក៏បាន​ ​យើង​ជញ្ជក់ជញ្ជាប​ ​នូវ​របស់​ក្នុង​កាល​ក៏បាន​ ​យើង​ជញ្ជក់ជញ្ជាប​របស់​ ​ក្នុង​វិកាល​ក៏បាន​ ​យើង​ក្រេប​ផឹក​របស់​ ​ក្នុង​កាល​ក៏បាន​ ​យើង​ក្រេប​ផឹក​របស់​ ​ក្នុង​វិកាល​ក៏បាន​ ​មួយវិញទៀត​ ​គហបតី​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សទ្ធា​ ​តែង​ឲ្យ​របស់​ដែល​គួរ​ឆាន់​ ​គួរ​បរិភោគ​ ​ដ៏​ប្រណីត​ណា​ ​ដល់​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ ​(​ឬ​)​ ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃរសៀល​ ​លោក​អម្បាល​នោះ​ ​ហាក់ដូចជា​ធ្វើ​កិរិយា​ហាមឃាត់​មាត់​យើង​ ​ក្នុង​របស់​ទាំងនោះ​។​ ​កុលបុត្រ​នោះ​ ​ក៏​ពោល​លាសិក្ខា​ ​វិលត្រឡប់​ទៅកាន់​ភេទ​ថោកទាប​វិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្រ​នេះ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​មាន​ភ័យ​អំពី​ក្រពើ​ ​បាន​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤២ | បន្ទាប់
ID: 636826648336723397
ទៅកាន់ទំព័រ៖