ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

កន្លង​បង់​នូវ​ចក្ខុ​របស់​មនុស្ស​ធម្មតា​។​បេ​។​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​អន្ទោល​ទៅតាម​កម្ម​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​ការ​បែកធ្លាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ទី២​ ​គឺ​ទិព្វចក្ខុ​ញ្ញាណ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ដូច​កូនមាន់​ ​ដែល​ញាស់​ចេញ​ចាក​សម្បកពង​។​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​អរិយសាវ័ក​នេះឯង​ ​អាស្រ័យ​សតិ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​ដោយ​ឧបេក្ខា​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះឯង​ ​ទើប​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​និង​បញ្ញា​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ព្រោះ​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ ​សម្រេចសម្រាន្ត​នៅ​ ​ដោយ​ឥរិយាបថ​ ​នេះ​ឈ្មោះថា​ ​ការ​បែកធ្លាយ​នៃ​ប្រាជ្ញា​ទី៣​ ​គឺ​អា​សវ​ក្ខ​យញ្ញា​ណ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ដូច​កូនមាន់​ដែល​ញាស់​ចេញ​ចាក​សម្បកពង​។​
 [​៣៤​]​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​ត្រង់​អរិយសាវ័ក​លោក​បាន​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ ​នេះឯង​ជាច​រណៈ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​ត្រង់​អរិយសាវ័ក​ ​បាន​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ​នេះឯង​ ​ជាច​រណៈ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​ត្រង់​អរិយសាវ័ក​ ​ស្គាល់ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន​ ​នេះឯង​ជាច​រណៈ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​បពិត្រ​មហា​នាម​ ​ត្រង់​អរិយសាវ័ក​ ​ប្រកប​ការ​ភ្ញាក់រឭក​នេះឯង​ ​ជា​
ថយ | ទំព័រទី ៥២ | បន្ទាប់
ID: 636826022888249791
ទៅកាន់ទំព័រ៖