ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

 [​៦៩​]​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​ហេតុ​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​និគ្រន្ថ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​អាពាធ​ ​មានទុក្ខ​ ​មាន​ជម្ងឺធ្ងន់​ ​ហាម​បង់​ទឹក​ត្រជាក់​(​១​)​ ​ប្រើប្រាស់​តែ​ទឹក​ក្តៅ​ ​កាលបើ​និគ្រន្ថ​នោះ​ ​មិនបាន​ទឹក​ត្រជាក់​ ​ក៏​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​និ​គន្ថ​នាដ​បុត្ត​ ​បញ្ញត្ត​នូវ​កំណើត​របស់​និគ្រន្ថ​នេះ​ ​ក្នុង​ភព​ណា​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មាន​ពួក​ទេវតា​ឈ្មោះ​ ​មនោ​សត្ត​(​២​)​ ​ឯ​និគ្រន្ថ​នោះ​ ​ក៏​ទៅ​កើត​ក្នុង​ពួក​ទេវតា​នោះ​ ​សេចក្តី​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រោះថា​ ​និគ្រន្ថ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ជាប់​ចំពាក់​ក្នុងចិត្ត​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​។​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​គហបតី​ ​អ្នក​ចូរ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ចុះ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​លុះ​អ្នកធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ព្យាករ​ចុះ​ ​(​តែថា​)​ ​ពាក្យ​ចុង​របស់​អ្នក​ ​មិន​តគ្នា​នឹង​ពាក្យ​ដើម​ ​ឬពាក្យ​ដើម​ ​មិន​តគ្នា​នឹង​ពាក្យ​ចុង​សោះ​ឡើយ​ ​ម្នាល​គហបតី​ ​ពាក្យ​នេះ​ ​ដែល​អ្នក​និយាយ​ហើយ​ ​ជា​ពិត​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​នឹង​ឋិតនៅ​ក្នុង​ពាក្យសច្ចៈ​ហើយ​ ​ប្រឹក្សា​គ្នា​ ​ក​ថា​សល្លាបៈ​របស់​យើង​ ​ចូរ​មាន​ក្នុង​ដំណើរ​នេះ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ក៏​ពិតមែន​ ​
​(​១​)​ ​និគ្រន្ថ​ឃាត់​បង់​ទឹក​ត្រជាក់​ ​ព្រោះ​សំគាល់​ថា​ជា​សត្វ​ ​អដ្ឋកថា​។​ ​(​២​)​ ​ទេវតា​ជាប់​នៅក្នុង​ចិត្ត​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 636826416196435732
ទៅកាន់ទំព័រ៖