ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

 [​១៥០​]​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ទេ​ ​ព្រោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិនទាន់​សំដែង​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​លោក​ទៀង​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​លោក​មិន​ទៀង​ដូច្នេះ​ក្តី​។​បេ​។​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​ ​កើត​ទៀត​ក៏​មាន​ ​មិនកើត​ទៀត​ក៏​មាន​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​សត្វ​ស្លាប់​ហើយ​កើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ ​មិនកើត​ទៀត​ក៏​មិនមែន​ដូច្នេះ​ក្តី​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​តថាគត​ ​នឹង​សំដែង​នូវ​ដំណើរ​នោះ​ឲ្យ​ស្តាប់​មិនទាន់​ទេ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មុខ​ជា​នឹង​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​(​មុន​សំដែង​)​ ​ដោយពិត​។​ ​ម្នាល​មា​លុង្ក្យ​បុត្រ​ ​ដូចជា​បុរស​មុត​ព្រួញ​ ​(​របស់​សេនា​នៃ​ស្តេច​ដទៃ​)​ ​ដែល​លាប​ប្រឡាក់​ដោយ​ថ្នាំពិស​ដ៏​ក្រាស់​ ​មិត្ត​អាមាត្យ​ ​ញាតិ​ ​និង​សាលោហិត​របស់​បុរស​នោះ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ពេទ្យ​ជា​អ្នក​វះ​។​ ​បុរស​នោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​ដក​ព្រួញ​នេះ​ទេ​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​ស្គាល់​បុរស​ដែល​បាញ់​ខ្ញុំ​នោះ​ ​ជា​ក្សត្រ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ឬ​វេស្សៈ​ ​ឬ​សុទ្ទៈ​ ​នៅឡើយ​។​ ​បុរស​នោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​ដក​ព្រួញ​នេះ​ទេ​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​ស្គាល់​បុរស​ដែល​បាញ់​ខ្ញុំ​នោះ​ ​ថា​មាន​នាម​យ៉ាងនេះ​ ​ឬ​មាន​គោត្រ​យ៉ាងនេះ​ ​នៅឡើយ​។​ ​បុរស​នោះ
ថយ | ទំព័រទី ២៥៣ | បន្ទាប់
ID: 636826619111991838
ទៅកាន់ទំព័រ៖