ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៣

ថ្ងៃ​ ​ដែល​ជា​វេលាវិកាល​ ​ពួក​យើង​ទាំងនោះ​ ​កាល​បរិភោគ​ ​ក្នុង​វេលា​ល្ងាច​ ​វេលា​ព្រឹក​ ​និង​វេលា​ថ្ងៃ​ ​ដែល​ជា​វេលាវិកាល​ហើយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ភាពជា​អ្នកមាន​អាពាធ​តិច​ ​មាន​ជម្ងឺ​តិច​ ​ការ​ក្រោក​រហ័សរហួន​ ​កំឡាំង​ ​និង​ការ​នៅ​សប្បាយ​ ​ពួក​យើង​ទាំងនោះ​ ​នឹង​លះបង់​អានិសង្ស​ ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​ ​ហើយ​ស្ទុះ​តាម​រក​អានិសង្ស​ ​ក្នុង​អនាគត​ ​ដូចម្តេច​កើត​ ​ពួក​យើង​នឹង​នៅតែ​បរិភោគ​ ​ក្នុង​វេលា​ល្ងាច​ ​វេលា​ព្រឹក​ ​និង​វេលា​ថ្ងៃ​ ​ដែល​ជា​វេលាវិកាល​ដដែល​។​
 [​២២៤​]​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​មិន​អាច​ធ្វើ​អស្ស​ជិ​ភិក្ខុ​ ​និង​បុន​ព្វ​សុក​ភិក្ខុ​ ​ឲ្យ​យល់​បាន​ ​ក្នុង​កាលណា​ហើយ​ ​ទើប​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដែល​មាន​ក្នុង​ទីនេះ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​អស្ស​ជិ​ភិក្ខុ​ ​និង​បុន​ព្វ​សុក​ភិក្ខុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​អស្ស​ជិ​ភិក្ខុ​ ​និង​បុន​ព្វ​សុក​ភិក្ខុ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៣ | បន្ទាប់
ID: 636826661937741331
ទៅកាន់ទំព័រ៖