ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

កុសលធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​គប្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​ប្រការ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ព្រោះ​រម្ងាប់​នូវ​វិតក្កៈ​ ​និង​វិចារៈ​បាន​ហើយ​។​បេ​។​ ​ក៏​ចូល​ទុតិយជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​សាវ័ក​ ​រមែង​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដ៏​លើសលុប​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​ណា​ ​វិញ្ញូ​បុរស​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​បាន​ ​ដោយ​ស៊ប់ចិត្ត​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​នោះ​ ​កាលបើ​ប្រព្រឹត្ត​ហើយ​ ​ក៏​ត្រេកអរ​នឹង​កុសលធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​គប្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​ប្រការ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ព្រោះ​ប្រាសចាក​បីតិ​ផង​។​បេ​។​ ​ក៏​ចូល​តតិយជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​សាវ័ក​ ​រមែង​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដ៏​លើសលុប​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​ណា​ ​វិញ្ញូ​បុរស​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​បាន​ ​ដោយ​ស៊ប់ចិត្ត​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​នោះ​ ​កាលបើ​ប្រព្រឹត្ត​ហើយ​ ​ក៏​ត្រេកអរ​នឹង​កុសលធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​គប្បី​ដឹង​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​ប្រការ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​ព្រោះ​លះបង់​សុខ​ផង​ ​លះបង់​ទុក្ខ​ផង​។​បេ​។​ ​ចូល​ចតុត្ថជ្ឈាន​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​អរិយសាវ័ក​ ​រមែង​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​គុណវិសេស​ ​ដ៏​លើសលុប​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​ណា​ ​វិញ្ញូ​បុរស​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​បាន​ ​ដោយ​ស៊ប់ចិត្ត​ ​ក្នុង​សំណាក់​គ្រូ​នោះ​។​ ​កាលបើ​ប្រព្រឹត្ត​ហើយ​ ​ក៏​ត្រេកអរ​នឹង​កុសលធម៌​ ​ដែល​ខ្លួន​គប្បី​ដឹង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១២៤ | បន្ទាប់
ID: 636830179718496881
ទៅកាន់ទំព័រ៖