ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ទាំងអស់​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​សុទ្ធតែ​ពាល់ត្រូវ​ដោយចិត្ត​ ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ផូរផង់​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ពួក​សាវ័ក​ ​របស់​តថាគត​ជាច្រើន​ ​ក៏បាន​ដល់​នូវ​បារមី​ញាណ​ ​ជាទីបំផុត​នៃ​អភិញ្ញា​ ​ក្នុង​ឈាន​ទាំង៤នោះ​។​
 [​១០៨​]​ ​ម្នាល​ឧទាយិ​ ​មួយទៀត​ ​តថាគត​បាន​សំដែង​បដិបទា​ ​ដល់​សាវ័ក​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជាហេតុ​ឲ្យ​ពួក​សាវ័ក​ ​របស់​តថាគត​ ​បាន​ប្រតិបត្តិ​ ​ហើយ​កំណត់​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​រាងកាយ​របស់​អាត្មាអញ​នេះឯង​ ​មាន​រូប​ប្រកបដោយ​មហាភូតរូប​ទាំង៤​ ​កើតអំពី​មាតា​ ​និង​បិតា​ ​ចំរើន​ដោយ​បាយ​ ​និង​នំ​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​ទៀងទាត់​ ​មិន​ឋិតថេរ​ ​មានការ​ដុសខាត់​ ​បំបាត់​ក្លិនអាក្រក់​ ​គក់ច្របាច់​ ​ឬចាប់​នួត​ ​បែកធ្លាយ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ទៅជាធម្មតា​ ​ឯ​វិញ្ញាណ​ ​របស់​អាត្មាអញ​នេះ​សោត​ ​ក៏​អាស្រ័យ​នៅនឹង​រាងកាយ​នេះ​ ​ជាប់​ចំពាក់​នៅនឹង​រាងកាយ​នេះឯង​។​ ​ម្នាល​ឧទាយិ​ ​ដូចជា​កែវ​ពៃទូរ្យ​ ​ដែល​ល្អ​ស្អាត​ ​មាន​ជាតិ​ដ៏​បរិសុទ្ធ​ ​មាន​ជ្រុង៨​ ​ដែល​បុគ្គល​ឆ្នៃ​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​គឺ​បាន​នាំ​យកជាតិ​ថ្ម​ ​និង​ក្រួស​ចេញ​អស់ហើយ​ ​មាន​សម្បុរ​ភ្លឺ​ថ្លា​ ​យ៉ាង​វិសេស​ ​បរិបូណ៌​ ​ដោយ​អាការ​ទាំងពួង​ ​មាន​ដុសលាង​ជាដើម​ ​ទើប​បុរស​នោះ​ ​យក​ចេស​ខៀវ​ក្តី​ ​លឿង​ក្តី​ ​ក្រហម​ក្តី​ ​សសុទ្ធ​ក្តី​ ​ស​ភ្លាវ​ក្តី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636830195622226522
ទៅកាន់ទំព័រ៖