ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ភ្លៅ​ ​មាន​កំឡាំង​ដៃ​ ​អង់អាច​ចុះ​សង្គ្រាម​បាន​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​ចួនណា​ខ្ញុំ​សំគាល់​ហាក់ដូចជា​អ្នកមាន​ឫទ្ធិ​ ​មិន​សំគាល់​ឃើញ​អ្នកណា​ថា​ ​ស្មើដោយ​កំឡាំង​របស់​ខ្លួន​បាន​។​ ​មហា​បពិត្រ​ ​ព្រះអង្គ​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ព្រះអង្គ​បរិបូណ៌​ដោយ​កំឡាំង​ព្រះ​ឧរូ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​កំឡាំង​ព្រះពាហុ​ ​អង់អាច​ចុះ​សង្គ្រាម​បាន​ ​ដូច​កាលពីដើម​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​នោះ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ខ្ញុំ​ជរា​ហើយ​ ​ចំរើន​ដោយ​វ័យចាស់​ ​មាន​អាយុ​ច្រើន​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ថមថយ​ដោយលំដាប់​ ​វ័យ​ខ្ញុំ​ដល់៨០ឆ្នាំ​ប្លាយ​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​ចួនណា​ខ្ញុំ​គិតថា​ ​នឹង​ជាន់​ត្រង់នេះ​ ​ខ្ញុំ​ត្រឡប់ជា​ជាន់​កន្លែង​ឯទៀត​វិញ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វលោក​មិន​ទៀង​ ​តែង​ត្រូវ​ជរា​នាំចូល​ទៅ​ ​(​រកម​រណៈ​)​ ​នេះឯង​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ព្រះអង្គ​នោះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ ​ទ្រង់​ឃើញ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​សំដៅ​ដល់​ហេតុ​នោះ​ ​ដែល​អាត្មាភាព​បានដឹង​ ​បានឃើញ​ ​បានឮ​ ​ហើយ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ទៅ​បួស​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣០០ | បន្ទាប់
ID: 636830249885962162
ទៅកាន់ទំព័រ៖