ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ព្រះ​បា​ទកោរព្យៈ​ ​ទ្រង់​នឹង​ទិវង្គត​ឥឡូវនេះ​ ​ព្រះ​បា​ទកោរព្យៈ​ ​ទ្រង់​នឹង​ទិវង្គត​ ​ឥឡូវនេះ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ព្រះអង្គ​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​ព្រះអង្គ​បាន​ពួក​មិត្រ​ ​អាមាត្យ​ ​ញាតិសាលោហិត​ទាំងនោះ​ ​ដោយ​ការ​អង្វរ​ឲ្យ​ជួយ​ថា​ ​ពួក​មិត្រ​ ​អាមាត្យ​ ​ញាតិសាលោហិត​ដ៏​ចំរើន​ ​របស់​អញ​ ​ចូរ​នាំគ្នា​មក​ ​សូមឲ្យ​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ ​រំលែក​យក​វេទនា​នោះ​ ​ដែល​ជាហេតុ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សោយ​វេទនា​បាន​ស្រាល​បន្តិច​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​ ​ឬក៏​ព្រះអង្គ​សោយ​វេទនា​តែមួយ​ព្រះអង្គ​ឯង​ទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​មិនបាន​ពួក​មិត្រ​ ​អាមាត្យ​ ​ញាតិសាលោហិត​ទាំងនោះ​ ​ដោយ​សេចក្តី​អង្វរ​ថា​ ​សូមឲ្យ​អ្នក​ទាំងអស់គ្នា​ ​រំលែក​យក​វេទនា​នេះ​ ​ដែល​ជាហេតុ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាន​សោយ​វេទនា​ស្រាល​បន្តិច​ ​ដូច្នេះ​ទេ​ ​មានតែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​សោយ​វេទនា​នោះ​ ​តែឯង​ប៉ុណ្ណោះ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​សត្វលោក​ឥតមាន​គ្រឿង​ការពារ​ ​ឥត​ទីពឹង​ ​នេះឯង​ ​ដែល​ព្រះ​មានជោគ​ ​ជា​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​ ​ឃើញច្បាស់​ ​ទ្រង់​សំដៅយក​ហេតុ​នោះ​ ​ដែល​អាត្មាភាព​បានដឹង​ ​បានឃើញ​ ​បានឮ​ហើយ​ ​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ទៅ​បួស​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​អស្ចារ្យ​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​រដ្ឋបាល​ដ៏​ចំរើន​ ​ហេតុ​ដែល​មិនដែល​កើត​ ​លោតែ​កើត​បាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០២ | បន្ទាប់
ID: 636830250630294736
ទៅកាន់ទំព័រ៖