ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

រាជា​ប្រាបប្រាម​ ​ឈ្នះ​មនុស្ស​លើ​ផែនដី​ ​ហើយ​គ្រប់គ្រង​សម្បត្តិ​លើ​ផែនដី​ ​មាន​សមុទ្រ​ជាទីបំផុត​ ​នៅតែ​មិន​ស្កប់​នឹង​ប្រទេស​ខាងអាយ​សមុទ្រ​ ​តែង​ប្រាថ្នា​នូវ​ប្រទេស​ខាងនាយ​សមុទ្រ​ទៀត​ ​ព្រះរាជា​ក្តី​ ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ដទៃ​ច្រើន​ក្តី​ ​តែ​មិនទាន់​អស់​តណ្ហា​ហើយ​ ​រមែង​ចូល​ទៅកាន់​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​មាន​សភាព​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ខ្វះខាត​ ​តែង​មិន​លះបង់​នូវ​រាងកាយ​ឡើយ​ ​ឈ្មោះថា​ ​សេចក្តី​ឆ្អែតឆ្អន់​ ​ដោយ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​មិន​មាន​ក្នុង​លោក​ជាដាច់ខាត​ ​ពួក​ញាតិ​ ​រំសាយសក់​ទាំងឡាយ​ ​ហើយ​កន្ទក់កន្ទេញ​ ​នឹង​អ្នក​ស្លាប់​នោះ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ញាតិ​យើង​ស្លាប់​ហើយ​ ​យក​បុគ្គល​ស្លាប់​នោះ​ ​ដែល​រុំ​ដោយ​សំពត់​ ​នាំទៅ​ដល់​ជើងថ្ករ​ហើយ​ដុត​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​បុគ្គល​ស្លាប់​នោះ​ ​លះបង់​ភោគៈ​ទាំងឡាយ​ ​នៅតែ​សំពត់​មួយ​ ​ត្រូវ​គេ​ចាក់​ដោយ​ឈើ​សូល៍​ ​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ ​គ្រឿង​ការពារ​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​មិន​មានដល់​បុគ្គល​ស្លាប់​ទេ​ ​មានតែ​ពួក​ញាតិ​មិត្រ​ ​ឬ​