ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

សិល្បសាស្ត្រ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ដែលគេ​គប្បី​បាន​ដោយ​ការ​មិន​អួតអាង​ ​ទាំង​មិន​មាន​មាយា​ ​សិល្បសាស្ត្រ​នោះ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​សម្រេច​បាន​ឡើយ​។​ ​មួយ​យ៉ាង​ទៀត​ ​បុរស​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ខ្ជិលច្រអូស​ ​សិល្បសាស្ត្រ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ដែលគេ​គប្បី​បាន​ដោយមាន​ព្យាយាម​ប្រារព្ធ​ហើយ​ ​សិល្បសាស្ត្រ​នោះ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​សម្រេច​បាន​ឡើយ​។​ ​មួយ​យ៉ាង​វិញទៀត​ ​បុរស​នោះ​ ​ជា​អ្នក​អប្ប​ប្រាជ្ញា​ ​សិល្បសាស្ត្រ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ដែលគេ​គប្បី​បាន​ដោយមាន​ប្រាជ្ញា​ ​សិល្បសាស្ត្រ​នោះ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​សម្រេច​បាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​ទ្រង់​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​បុរស​នោះ​ ​គប្បី​សិក្សា​សិល្បសាស្ត្រ​ឡើងជិះ​ដំរី​ ​និង​ចាប់កាន់​កង្វេរ​ ​ក្នុង​សំណាក់​របស់​ព្រះអង្គ​បាន​ឬទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុរស​នោះ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ​សូម្បី​តែ​មួយ​ៗ​ ​ក៏​មិន​គប្បី​សិក្សា​សិល្បសាស្ត្រ​ឡើងជិះ​ដំរី​ ​និង​ចាប់កាន់​កង្វេរ​ ​ក្នុង​សំណាក់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បាន​ឡើយ​ ​នឹង​បាច់​ពោល​ទៅ​ថ្វី​ ​ដល់​បុគ្គល​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៥នោះ​។​
 [​២៧៨​]​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​ទ្រង់​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​បុរស​ក្នុង​នគរ​នេះ​ ​គិតថា​ ​ពោធិ​រាជកុមារ​ ​ចេះ​សិល្បសាស្ត្រ​ ​ឡើងជិះ​ដំរី​ ​និង​ចាប់កាន់​កង្វេរ​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​សូម​សិក្សា​សិល្បសាស្ត្រ​ឡើងជិះ​ដំរី​ ​និង​ចាប់កាន់​កង្វេរ​ ​ក្នុង​សំណាក់​របស់​ពោធិ​រាជកុមារ​នោះ​។​ ​ឯ​បុរស​នោះ​ ​ជា​
ថយ | ទំព័រទី ៤០៩ | បន្ទាប់
ID: 636830284306470903
ទៅកាន់ទំព័រ៖