ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

សូម​ព្រះអង្គ​ ​ធ្វើ​ព្រះ​សូរ​សេង​តិច​ៗ​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅ​សន្សឹម​ៗ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​របៀង​ ​ធ្វើ​ព្រះ​ឧភាសិ​ត​ ​(​គ្រហែម​)​ ​រួច​គោះ​សន្ទះទ្វារ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នឹង​បើកទ្វារ​ថ្វាយព្រះ​អង្គ​។​ ​ទើប​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់​ហុច​ព្រះ​ខាន់​ ​និង​មកុដ​ ​ឲ្យ​ទៅ​ទីឃ​កា​រាយ​នា​មាត្យ​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ទីឃ​កា​រាយ​នា​មាត្យ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​មហារាជ​ទ្រង់​ស្តេច​ចូល​ទៅ​តែមួយ​ព្រះអង្គ​ឯង​ទេ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​គួរ​អាត្មាអញ​ ​នៅចាំ​ក្នុង​ទីនេះ​ចុះ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅត្រង់​វិហារ​ ​ដែល​មាន​ទ្វារ​បិទ​នោះ​ ​ធ្វើ​ព្រះ​សូរ​សេង​(​១​)​​តិច​ៗ​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅ​សន្សឹម​ៗ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​របៀង​ហើយ​ ​ក៏​ទ្រង់​ធ្វើ​ព្រះ​ឧភាសិ​ត​ហើយ​គោះ​សន្ទះទ្វារ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ក៏​ទ្រង់​បើកទ្វារ​។​ ​ទើប​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ចូល​ទៅកាន់​វិហារ​ហើយ​ ​ក្រាប​ចុះ​ទៀប​ព្រះបាទ​យុគល​ ​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោ​យសិរ្សៈ​ផង​ ​ទ្រង់ព្រះ​ចុម្ពិត​ ​(​ជញ្ជក់​)​ ​ព្រះបាទ​យុគល​នៃ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​ព្រះ​ឱស្ឋ​ផង​ ​ច្របាច់​ដោយ​ព្រះហស្ត​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ប្រកាស​នាម​ផង​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ជា​ស្តេច​ឈ្មោះ​បសេនទិកោសល​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​ស្តេច​ឈ្មោះ​បសេនទិកោសល​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ចុះ​មហា​បពិត្រ​ ​
​(​១​)​ ​គឺ​សូរ​សំឡេង​ ​សៀម​យក​ទៅ​ប្រើ​ក្លាយជា​ ​សូរសៀង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636830315108522679
ទៅកាន់ទំព័រ៖