ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ប្តេជ្ញា​នូវ​ញាណទស្សនៈ​ ​ដោយ​ឥត​សេសសល់​ ​ពាក្យ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​មិន​សម​ហេតុ​ឡើយ​ ​ជន​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​ពោល​តាម​ពាក្យ​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ ​ទាំង​មិន​ឈ្មោះថា​ ​ពោល​បង្កាច់​តថាគត​ ​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ទៀង​ ​មិន​ពិត​ទេ​។​
 [​៣៣៦​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ត្រាស់​ហៅ​សេនាបតី​ ​ឈ្មោះ​វិ​ឌូ​ឌ​ភៈ​មក​ ​ហើយ​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​សេនាបតី​ ​នរណា​ហ្ន៎​ ​នឹងអាច​ពោល​កថាវត្ថុ​នេះ​ ​ក្នុង​ខាងក្នុង​ ​នៃ​ព្រះបរមរាជវាំង​បាន​។​ ​វិ​ឌូ​ឌ​ភៈ​សេនាបតី​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​មានតែ​សញ្ជយ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អាកាស​គោត្រ​។​ ​ទើប​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ត្រាស់​ហៅ​បុរស​ម្នាក់​មក​ ​ហើយ​ប្រាប់​ថា​ ​ម្នាល​បុរស​អើយ​ ​អ្នកឯង​ចូរ​មក​អាយ​ ​អ្នក​ចូរ​ទៅ​ហៅ​សញ្ជយ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អាកាស​គោត្រ​ ​តាម​ពាក្យ​របស់​យើង​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​ឱង្ការ​ឲ្យ​ហៅ​លោក​។​ ​បុរស​នោះ​ ​ទទួល​ព្រះ​ឱង្ការ​របស់​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ថា​ ​ព្រះករុណា​ថ្លៃ​វិសេស​ ​ហើយ​ចូល​ទៅ​រក​សញ្ជយ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អាកាស​គោត្រ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​ទៅ​រក​សញ្ជយ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ជា​អាកាស​គោត្រ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់​មាន​ព្រះរាជឱង្ការ​ឲ្យ​ហៅ​លោក​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636830320532242898
ទៅកាន់ទំព័រ៖