ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

មិនទាន់​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​កាមតណ្ហា​កំពុង​ទំពាស៊ី​ ​ក្តៅក្រហាយ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ព្រោះ​កាម​ ​កំពុង​សេពកាម​ ​តថាគត​នោះ​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ពួក​ជន​នោះ​ ​មិន​រីករាយ​ក្នុង​ការ​សេពកាម​នោះ​ ​សេចក្តី​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​មា​គ​ណ្ឌិយៈ​ ​ព្រោះថា​ ​កាល​បុគ្គល​ត្រេកអរ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​វៀរលែង​ចាក​កាម​ ​វៀរលែង​ចាក​អកុសលធម៌​ ​ទោះបី​នៅ​ប្រកាន់​សុខ​ជា​ទិព្វ​នៅឡើយ​ ​ក៏​នៅជា​អ្នក​ថោកថយ​ ​(​ព្រោះ​ហេតុ​ដូច្នោះ​)​ ​តថាគត​ទើប​មិន​ប្រាថ្នា​ ​មិន​រីករាយ​ ​ក្នុង​ការ​សេពកាម​នោះ​ឡើយ​។​
 ​[​៤៤​]​ ​ម្នាល​មា​គ​ណ្ឌិយៈ​ ​ដូចជា​បុរស​ឃ្លង់​ ​មានខ្លួន​ដំបៅ​ ​មានខ្លួន​ហើម​ស្ពុល​ ​ដង្កូវ​ទាំងឡាយ​កំពុង​ជញ្ជក់​ស៊ី​ ​ខ្វារ​មុខ​ដំបៅ​ ​ដោយ​ក្រចក​ទាំងឡាយ​ ​ឆ្អើរ​កាយ​ដោយ​រងើកភ្លើង​ ​ពួក​មិត្ត​អាមាត្យ​ ​និង​ញាតិសាលោហិត​ ​របស់​បុរស​ឃ្លង់​នោះ​ ​គប្បី​ឲ្យ​ពេទ្យ​អ្នក​វះ​ចូល​ទៅ​ថែរក្សា​ ​ពេទ្យ​វះ​នោះ​ ​ក៏បាន​ធ្វើថ្នាំ​ ​ដល់​បុរស​នោះ​ ​បុរស​នោះ​ ​ក៏បាន​ជា​ស្បើយ​រោគ​ឃ្លង់​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ថ្នាំ​ ​(​នោះ​)​ ​ជា​បុគ្គល​ឥត​រោគ​ ​សុខសប្បាយ​ ​នៅជា​សេរីភាព​បាន​ ​នៅ​តាម​ទំនើង​ខ្លួនឯង​បាន​ ​ទៅណាមកណា​បាន​តាមប្រាថ្នា​។​ ​បុរស​ឃ្លង់​នោះ​ ​បានឃើញ​បុរស​ឃ្លង់​ឯទៀត​ ​ដែល​មានខ្លួន​ដំបៅ​ ​មានខ្លួន​ហើម​ស្ពុល​ ​ដង្កូវ​ទាំងឡាយ​ ​កំពុង​ជញ្ជក់​ស៊ី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧២ | បន្ទាប់
ID: 636830164464614409
ទៅកាន់ទំព័រ៖