ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ដែល​គួរ​ខ្ញុំ​ចូល​ទៅ​បាន​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ចូល​ទៅកាន់​ផ្ទះ​ស្ងាត់​នោះ​ហើយ​ ​ដុំ​បាយ​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​គួរ​បាន​ ​ខ្ញុំ​ក៏​មិនបាន​ដុំ​បាយ​នោះ​ហើយ​ ​ឆ្កែ​ដែល​គួរ​ខាំ​ខ្ញុំ​បាន​ ​ឆ្កែ​នោះ​ក៏​ខាំ​ខ្ញុំ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គួរ​ចួប​នឹង​ដំរី​កាច​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ចួប​នឹង​ដំរី​កាច​នោះ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គួរ​ចួប​នឹង​សេះ​កាច​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ចួប​នឹង​សេះ​កាច​នោះ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គួរ​ចួប​នឹង​គោ​កាច​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ចួប​នឹង​គោ​កាច​នោះ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គួរ​សួរ​នាម​ ​និង​គោត្រ​របស់​ស្រី​ ​ឬ​ប្រុស​ ​ខ្ញុំ​ក៏​សួរ​នាម​ ​និង​គោត្រ​របស់​ស្រី​ ​ឬ​ប្រុស​នោះ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​គួរ​សួរ​ឈ្មោះ​ ​និង​ផ្លូវ​នៃ​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​ខ្ញុំ​ក៏​សួរ​ឈ្មោះ​ ​និង​ផ្លូវ​នៃ​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​នោះ​រួចហើយ​។​ ​ម្នាល​សន្ទ​កៈ​ ​វិញ្ញូ​បុរស​ ​រមែង​ពិចារណា​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នោះ​ថា​ ​គ្រូ​ដ៏​ចំរើន​នេះ​ ​ដឹងសព្វ​ ​ឃើញសព្វ​ ​តែង​ប្តេជ្ញា​ ​នូវ​ញាណទស្សនៈ​ ​មិន​មាន​សេសសល់​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​កាល​ដើរ​ក្តី​ ​ឈរ​ក្តី​ ​ដេកលក់​ក្តី​ ​ភ្ញាក់​ឡើង​ក្តី​ ​ញាណទស្សនៈ​ ​រមែង​តំ​កល់​ស៊ប់​ជាប់​ជានិច្ច​។​ ​គ្រូ​នោះ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ផ្ទះ​ស្ងាត់​ ​ក៏​មាន​ ​មិនបាន​ដុំ​បាយ​ក៏​មាន​ ​ឆ្កែខាំ​ក៏​មាន​ ​ចួប​ប្រទះ​នឹង​ដំរី​កាច​
ថយ | ទំព័រទី ១១៦ | បន្ទាប់
ID: 636830177699431397
ទៅកាន់ទំព័រ៖