ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​និមន្ត​គង់​ចុះ​ ​អាសនៈ​នេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​បាន​ក្រាល​ហើយ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ក៏​ទ្រង់​គង់​លើ​អាសនៈ​ ​ដែលគេ​ក្រាល​ថ្វាយ​។​ ​សកុលុ​ទាយិ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​កាន់​យក​អាសនៈ​ ​ដ៏​ទាប​មួយ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​សកុលុ​ទាយិ​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ទើប​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​ឧទាយិ​ ​អ្នក​អង្គុយ​ប្រជុំ​គ្នា​ ​និយាយ​ពី​រឿង​អ្វី​ ​អម្បាញ់មិញ​នេះ​ ​ចុះ​ពាក្យ​ដូចម្តេច​ ​ដែល​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ធ្វើឲ្យ​ដាច់​ពាក់កណ្តាល​ទៅ​។​
 [​១៣០​]​ ​សកុលុ​ទាយិក្រាប​បង្គំ​ទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ពាក្យ​ដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រជុំ​គ្នា​ ​និយាយ​អម្បាញ់មិញ​នេះ​ ​លើកទុក​សិន​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​មិនមែន​ជា​ការក្រ​ ​ដល់​ព្រះអង្គ​ទេ​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​សណ្តាប់​ជា​ខាងក្រោយ​ចុះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​មិនទាន់​ចូល​ទៅ​ជិត​បរិស័ទ​នេះ​ ​បរិស័ទ​នេះ​ ​ក៏​អង្គុយ​និយាយ​តែ​តិរច្ឆានកថា​ច្រើនប្រការ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​លុះតែ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ចូល​ទៅ​ជិត​បរិស័ទ​នេះ​ ​ទើប​បរិស័ទ​នេះ​ ​អង្គុយ​មើល​មុខ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៧ | បន្ទាប់
ID: 636830218662154331
ទៅកាន់ទំព័រ៖