ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

នូវ​ព្រះសង្ឃ​ ​ជាទី​ពឹង​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ឃ​ដិ​ការ​ស្មូនឆ្នាំង​ ​ជា​អ្នក​វៀរចាក​ការ​សំ​លាប់​សត្វ​ ​វៀរចាក​ការ​កាន់​យក​នូវ​វត្ថុ​ ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ​ ​វៀរចាក​ការប្រព្រឹត្ត​ខុស​ក្នុង​កាម​ ​វៀរចាក​ការ​និយាយ​កុហក​ ​វៀរចាក​ហេតុ​ ​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សេចក្តី​ប្រមាទ​ ​គឺ​ផឹក​នូវ​ទឹកស្រវឹង​ ​គឺ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​ ​បពិត្រ​ព្រះមហារាជ​ ​ឃ​ដិ​ការ​ស្មូនឆ្នាំង​ ​ជា​អ្នក​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​កំរើក​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​កំរើក​ក្នុង​ព្រះធម៌​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​កំរើក​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​ ​ប្រកបដោយ​សីល​ ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​នៃ​ព្រះ​អរិយៈ​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ឃ​ដិ​ការ​ស្មូនឆ្នាំង​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ក្នុង​ទុក្ខ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ក្នុង​ហេតុ​ ​ជា​គ្រឿង​កើតឡើង​នៃ​ទុក្ខ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ក្នុង​ធម៌​ជា​គ្រឿង​រំលត់ទុក្ខ​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ ​ជា​ដំណើរ​ ​ដើម្បី​ទៅកាន់​ទី​រំលត់ទុក្ខ​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ឃ​ដិ​ការ​ស្មូនឆ្នាំង​ ​ជា​អ្នក​បរិភោគ​ភត្ត​តែ១ពេល​ ​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ជា​អ្នកមានសីល​ ​មាន​កល្យាណធម៌​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ឃ​ដិ​ការ​ស្មូនឆ្នាំង​ ​ជា​អ្នក​លះបង់​កែវមណី​ ​និង​មាស​ ​ជា​អ្នក​ប្រាសចាក​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦០ | បន្ទាប់
ID: 636830236509365133
ទៅកាន់ទំព័រ៖