ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

អង្គាស​ខាទនីយ​ភោជនីយាហារ​ ​ដ៏​ឆ្ងាញ់​ពិសា​ ​ថ្វាយ​ដោយ​ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ​ឯង​ ​ចំពោះ​ភិក្ខុសង្ឃ​ ​មាន​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ប្រធាន​ ​ឲ្យ​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ត្រាតែ​ទ្រង់​ហាមឃាត់​។​ ​ទើប​ពោធិ​រាជកុមារ​ ​កំណត់​ជ្រាប​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សោយ​ស្រេច​ ​លែង​លូក​ព្រះហស្ត​ ​ទៅ​ក្នុង​បាត្រ​ហើយ​ ​ក៏​កាន់​យក​អាសនៈ​ទាប​មួយ​ ​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​ពោធិ​រាជកុមារ​ ​លុះ​គង់​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សេចក្តី​សុខ​ ​បុគ្គល​មិន​គប្បី​បាន​ ​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​ទេ​ ​សេចក្តី​សុខ​ ​បុគ្គល​ត្រូវ​បាន​ ​ដោយ​សេចក្តី​ទុក្ខ​។​
 [​២៥០​]​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​ក៏​កាល​តថាគត​ ​នៅជា​ពោធិសត្វ​ ​មិនទាន់​ត្រាស់​ដឹង​នៅឡើយ​ ​មុន​អំពី​ការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សេចក្តី​សុខ​ ​បុគ្គល​មិន​គប្បី​បាន​ ​ដោយ​សេចក្តី​សុខ​ទេ​ ​សេចក្តី​សុខ​ ​បុគ្គល​ត្រូវ​បាន​ ​ដោយ​សេចក្តី​ទុក្ខ​។​ ​ម្នាល​រាជកុមារ​ ​សម័យ​ខាងក្រោយ​មក​ ​តថាគត​នោះ​ ​នៅជា​កំឡោះ​ ​មាន​សក់ខ្មៅ​ស្រិល​ ​ប្រកប​ព្រមដោយ​វ័យ​ដ៏​ចំរើន​ ​គឺ​នៅក្នុង​បឋមវ័យ​នៅឡើយ​ ​កាល​មាតា​ ​និង​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៩ | បន្ទាប់
ID: 636830268941272064
ទៅកាន់ទំព័រ៖