ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

ធម្មចេតិយ​សូត្រ​ ​ទី៩​


 [​៣២០​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​មេទ​ឡុប​និគម​(​១​)​ ​របស់​ពួក​សក្យៈ​ ​ក្នុង​សក្កជនបទ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់​បាន​មកដល់​នគរ​តូច​ ​ដោយ​កិច្ច​នីមួយ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​បង្គាប់​អាមាត្យ​ឈ្មោះ​ ​ទីឃ​កា​រាយ​នៈ​ ​ថា​ ​ម្នាល​កា​រាយ​នៈ​សំឡាញ់​ ​អ្នកឯង​ចូរ​ទឹម​យាន​ល្អ​ៗ​ ​យើង​នឹង​ទៅកាន់​ទី​ឱទ្យាន​ ​ដើម្បី​មើល​ទី​ដែល​ល្អ​។​ ​ទីឃ​កា​រាយ​នា​មាត្យ​ ​ទទួល​ព្រះរាជឱង្ការ​ ​របស់​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ថា​ ​ព្រះករុណា​ថ្លៃ​វិសេស​ ​ហើយ​ប្រើ​បុរស​ឲ្យ​ទឹម​យាន​ល្អ​ៗ​ស្រេចហើយ​ ​ត្រឡប់​មក​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​យាន​ល្អ​ៗ​ ​បាន​ទឹម​រួចស្រេច​ហើយ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ ​សំគាល់​កាល​ដ៏​សមគួរ​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​។​
​(​១​)​ ​អដ្ឋកថា​ ​ពន្យល់​ថា​ ​បាន​ជា​ឈ្មោះថា​ ​មេ​ទឡុ​បៈ​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​និគម​នោះ​ ​មាន​កើត​ថ្ម​សម្បុរ​ខាន់​ៗ​ ​ដូច​ខ្លាញ់​ខាប់​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤៧០ | បន្ទាប់
ID: 636830313414205770
ទៅកាន់ទំព័រ៖