ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៤

បុរស​ម្នាក់​យក​សំពត់​ក្រាស់​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​រោមចៀម​ខ្មៅ​ ​ជ្រលក់​ដោយ​ម្រែង​លាយ​ប្រេង​ ​មក​បញ្ឆោត​បុរស​នោះ​ថា​ ​នែ​បុរស​ដ៏​ចំរើន​ ​នេះឯង​សំ​ពត់​សល្អ​ស្អាត​ ​ឥតមាន​មន្ទិល​ ​របស់​អ្នកឯង​។​ ​បុរស​ខ្វាក់ពីកំណើត​នោះ​ ​ក៏​ទទួលយក​សំពត់​នោះ​ ​លុះ​ទទួល​ហើយ​ ​យក​ទៅ​ដណ្តប់​ ​លុះ​ដណ្តប់​ហើយ​ ​ក៏​បញ្ចេញវាចា​ ​ជា​គ្រឿង​រីករាយ​ ​របស់​ខ្លួន​ថា​ ​យីអើ​ ​សំ​ពត់​សស្អា​ត​ ​ល្អ​បរិសុទ្ធ​ ​ឥតមាន​មន្ទិល​មែន​។​ ​ម្នាល​មា​គ​ណ្ឌិយៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ដូចម្តេច​ ​ចុះ​បុរស​ខ្វាក់ពីកំណើត​នោះ​ ​តើ​ដឹង​ ​ឃើញ​ឬទេ​ ​បាន​ជា​ទទួល​សំពត់​ក្រាស់​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​រោមចៀម​ខ្មៅ​ ​ជ្រលក់​ម្រែង​ ​លាយ​ប្រេង​ឯណោះ​ ​លុះ​ទទួល​ហើយ​ ​យក​មក​ដណ្តប់​ ​ដណ្តប់​ហើយ​ ​បញ្ចេញវាចា​ ​ជា​គ្រឿង​រីករាយ​របស់​ខ្លួន​ថា​ ​យីអើ​ ​សំ​ពត់​សស្អា​ត​ ​ល្អ​បរិសុទ្ធ​ ​ឥតមាន​មន្ទិល​មែន​ ​ឬក៏​ដោយ​ជឿ​តាម​បុរស​មាន​ភ្នែកភ្លឺ​ទេ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​មិនបាន​ដឹង​ ​មិនបាន​ឃើញ​ទេ​ ​បុរស​ខ្វាក់ពីកំណើត​ឯណោះ​ ​ទទួល​សំពត់​សាច់​ក្រាស់​ ​ដែល​ធ្វើ​ដោយ​រោមចៀម​ខ្មៅ​ ​ជ្រលក់​ដោយ​ម្រែង​ ​លាយ​ប្រេង​ឯណោះ​ ​លុះ​
ថយ | ទំព័រទី ៨២ | បន្ទាប់
ID: 636830167607554175
ទៅកាន់ទំព័រ៖