ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៥

ទ្រង់​ទទួ​លម្ហូ​មហើយ​ ​ទ្រង់​សោយ​ភត្ត​ដោយ​ល្មម​ ​ប្រមាណ​ដល់​ម្ហូប​(​១​)​ ​មិន​សោយ​ម្ហូប​ឲ្យលើស​លុប​ពំនូត​ភត្ត​ ​ឬមិន​សោយ​ភត្ត​ ​ឲ្យលើស​លុប​ម្ហូប​ឡើយ​។​ ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ទ្រង់​គ្រលៀវ​ពំនូត​ភត្ត​ ​ក្នុង​ព្រះ​ឱស្ឋ​ ​កំណត់​ត្រឹម​ពីរបី​ដង​ ​ហើយ​ទ្រង់​លេប​ទៅ​។​ ​ឯ​សាច់​ភត្ត​បន្តិចបន្តួច​ ​ដែល​មិនទាន់​ល្អិត​ ​ក៏​មិន​ចូល​ទៅកាន់​ព្រះ​កាយ​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ​។​ ​លុះតែ​មិន​សល់​សាច់​ភត្ត​បន្តិចបន្តួច​ ​នៅក្នុង​ព្រះ​ឱស្ឋ​ព្រះអង្គ​។​ ​ទើប​ព្រះអង្គ​បង្អោន​នូវ​ពំនូត​ភត្ត​ដទៃទៀត​ ​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​។​ ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ទ្រង់​សោយ​អាហារ​ ​ទ្រង់​ឆ្ងាញ់​ពិសា​តែ​រស​អាហារ​ប៉ុណ្ណោះ​ ​មិនបាន​ឆ្ងាញ់​ពិសា​ ​ព្រោះ​តម្រេក​ក្នុង​រស​អាហារ​ឡើយ​។​ ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ទ្រង់​សោយ​អាហារ​ ​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​គឺ​ទ្រង់​សោយ​ដើម្បីនឹង​លេង​ក៏ទេ​ ​ដើម្បីនឹង​ឲ្យ​កើត​សេចក្តី​ស្រវឹង​ក៏ទេ​ ​ដើម្បីនឹង​ប្រដាប់​រាងកាយ​ក៏ទេ​ ​ដើម្បីនឹង​ស្អិតស្អាង​រាងកាយ​ក៏ទេ​ ​ដើម្បីនឹង​ឲ្យ​តាំងនៅ​នៃ​កាយ​នេះ​ ​ដើម្បី​នឹង​ញុំាង​ជីវិតិន្ទ្រិយ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បីនឹង​បំបាត់​បង់​ ​នូវ​នូវ​សេចក្តី​លំបាក​ ​ដើម្បីនឹង​អនុគ្រោះ​ ​ដល់​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ទ្រង់​ពិចារណា​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​នឹង​កំចាត់​បង់​ ​នូវ​វេទនា​ចាស់​ ​គឺ​សេចក្តី​ឃ្លាន​ចេញ​ផង​ ​នឹង​ញុំាង​វេទនា​ថ្មី​ ​គឺ​ឆ្អែត​ហួសប្រមាណ​ ​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ផង​ ​
​(​១​)​ ​បរិភោគ​អាហារ​ឲ្យ​មាន​បាយ​ជា​ភាគ​ទី៤​ ​គឺ​ចំនួន​ម្ហូប៣ភាគ​ ​បាយ១ភាគ​ ​ជា​ភាគ​ទី៤​ ​នេះ​ជា​កំណត់​យ៉ាងច្រើន​បំផុត​។​ ​(​អដ្ឋកថា​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៤ | បន្ទាប់
ID: 636872256841114509
ទៅកាន់ទំព័រ៖